Honden houden zich niet aan hun blafminuten
De vijf golden retrievers in de tuin van P. Roefs uit Middelbeers blaffen te veel. Althans dat vinden twee buurtbewoners. De gemeente heeft daarom 'blafminuten' ingesteld; de honden mogen overdag tachtig en 's avonds twintig minuten naar buiten.
De gemeente Oirschot, waar de plaats onder valt, heeft de maatregel ingevoerd na herhaaldelijk klagen van twee buurtbewoners. Eerder vroeg de gemeente de Milieudienst Eindhoven om advies. Deze berekende dat honden dagelijks gemiddeld 36 minuten blaffen. Ook adviseerde de gemeente om een geluidswerend scherm van 2.70 meter neer te zetten. Na een blik op het bestemmingsplan was die optie al snel van de baan, omdat het plan zo'n hoog scherm niet toestaat.
Klagers én hondeneigenaar Roefs zijn het niet met het aantal blafminuten eens. Ze stapten beiden naar de rechtbank. Roefs: ,,Het is oneerlijk en ongezond voor mijn golden retrievers. Die beesten moeten in de tuin kunnen.'' Na het advies van de milieudienst heeft hij zelf onderzocht hoe vaak zijn honden blaften. Hij concludeerde dat de dieren maar elf minuten per dag lawaai maakten. Volgens de twee klagers, M. Bakker en A. Legius, blaffen de honden minder als Roefs thuis is. Maar hij werkt overdag, en zou niet weten hoe hard de honden blaffen als hij weg is.
De opgelegde maatregel heeft volgens Bakker geen enkel effect, omdat Roefs zich er niets van aantrekt. ,,Die honden zitten nog steeds hele dagen in de tuin.''
Daarnaast vindt Bakker dat de gemeente niet dwingend genoeg optreedt. Roefs moet als hij de maatregel overtreedt vijftig gulden betalen met als maximale boete een bedrag van vijfhonderd gulden. ,,Als die man dat heeft betaald, valt er dus niets tegen te doen. Om over de haalbaarheid van de controle maar niet te spreken.''
Bakker wordt gek van het lawaai. Iedere keer als er een tractor langs het huis rijdt slaan de honden aan. Buurman Legius wordt iedere morgen wakker van het gekef. Temeer omdat hij met zijn open raam slaapt en ook niet van plan is het te sluiten.
Roefs zegt dat hij speciaal voor de klagers een schutting om zijn tuin heeft aangebracht, zodat de honden minder zien en niet zo snel aanslaan. Maar Bakker en Legius vinden dat een slechte oplossing, want zij hebben nog steeds last van het geluid.
De buren van Roefs zijn bovendien bang dat er een hondenkennel naast hun huis komt. Die vooronderstelling komt niet uit de lucht vallen, want voordat Roefs naar Middelbeers verhuisde had hij inderdaad een kennel. Bakker en Legius vinden dat hij die nu al heeft, want hij fokt met zijn vijf honden. De afgelopen twee jaar had hij twee nesten retrievers. Roefs reageert verontwaardigd op de verdachtmaking: ,,Je denkt toch niet dat ik van twee nesten kan leven? Het is mijn hobby, niet mijn baan.''
Roefs wijst erop dat verder niemand klaagt. Althans, niemand die ter rechterzijde van zijn huis woont. Bakker en Legius wonen links van hem. Zijn buurvrouw -inderdaad: aan de rechterkant- zegt dat ze weliswaar af en toe last heeft van het geblaf, maar echt druk maakt zij zich er niet om. ,,Ik ben een dierenvriend en hij is goed voor zijn golden retrievers. Zolang hij er maar geen kennel van maakt. Ik vind vijf honden meer dan genoeg.'' Ook 'tegenstander' Bakker benadrukt dat hij geen hekel heeft aan honden. ,,Ik wil er alleen geen last van hebben.''
De gemeente Oirschot zegt niet te kunnen reageren op de burenruzie. Volgens de kersverse woordvoerster is er 'helaas, helaas' niemand aanwezig die de vragen kan beantwoorden.
De rechter zal binnen zes weken uitspraak doen.