Hoe Rima en Lennard via Instagram verkering kregen

Hoe begon het?

“De eerste keer dat ik hem zag was tijdens de derde gymles van het nieuwe jaar, een van mijn eindexamenvakken. Iedereen was heel druk aan het rondrennen, voetballen, jongens waren elkaar aan het duwen. Het was net alsof we in een discotheek stonden waar iedereen heel wild aan het dansen was. Maar in het midden van het veld stond Lennard, dun en lang, lichtbruin haar, lang van voren en kort van achteren met van die grote bruine ogen. Hij stond daar als enige helemaal stil, zo rustig, en toen ik naar hem omkeek, lachte hij naar me. Ik wilde meteen weten wie hij was. Hij bleef tijdens die les almaar naar me kijken en als ik terugkeek, lachte hij en keek naar de grond, zo verlegen was hij.

We hebben een ander vakkenpakket, ik zit in een leerstroom voor hoogbegaafden en hij op de reguliere school, maar we zitten weleens in de mediatheek. Via via kwam ik aan zijn naam en heb hem opgezocht op Facebook en Instagram. Maar ik vond dat hij mij als eerste moest volgen, niet ik. Twee maanden lang deed hij niks anders dan kijken, hij lachte ook niet, zei niet eens ‘hoi’. Toen heb ik via via zijn lesrooster in handen gekregen en mijn rooster een beetje aangepast zodat ik hem meer zou tegenkomen en aan docenten gevraagd of ze mij wilden laten weten wanneer hij in de mediatheek zat. Op die dagen maakte ik me helemaal mooi, jurk aan, parfum op terwijl ik daar allergisch voor ben. Hij keek wel maar zei niks.

Op een gegeven moment ben ik in de mediatheek gewoon bij hem aan tafel gaan zitten. We raakten aan de praat, het was een heel leuk gesprek. Ik vertelde hem toen meteen dat ik uit Syrië kom en pas sinds mijn vijftiende in Nederland woon. Niet iedereen op school is open minded, ik hoorde dat leerlingen die mij niet kennen denken dat ik geen Nederlands spreek ofzo, maar dat maakt me niet uit, ik heb heel veel vrienden op school.

Na dat eerste gesprek met Lennard dacht ik: ik heb de eerste stap gezet, nu gaat hij wel iets doen, maar de volgende dag zei hij wéér niks! Toen was ik er klaar mee, wat een sukkel, dacht ik.

Net voor de kerstvakantie hadden we een kerstbrunch en iedereen was mooi opgemaakt, haar gedaan, jurken aan en de jongens in pak. Toevallig bleken we de volgende dag samen in een foto getagd te zijn en zo kon Lennard mij vinden op Instagram en stuurde me diezelfde dag nog een berichtje waarin hij me mee uit vroeg.

Onze eerste date was op Eerste Kerstdag in het enige café dat open was, heel romantisch met al die kerstliedjes en verliefde stelletjes om ons heen. Ik dronk zwarte koffie, hij café latte met suiker en alles erin, en we deelden een stuk appeltaart. Na Oud en Nieuw vroeg hij of we het officieel zouden maken en ik zei meteen ja.”

Hoe is het nu?

“Ik noem hem mijn schatje, ‘baby’ zeggen we allebei en soms mijn prins, hij noemt mij klein hertje. We appen en bellen echt de hele dag. Als we gaan douchen of huiswerk gaan maken, sturen we ‘ik app je als ik klaar ben’ en in alle pauzes spreken we af. Hij stuurt elke paar seconden een berichtje dat hij niet kan wachten om me weer te zien.

Lennard praat niet heel makkelijk over emoties, maar ik zie aan zijn ogen hoe hij zich voelt, zo echt is het tussen ons. Ik gaf hem afgelopen zaterdag een playlist die ik gemaakt heb met vierendertig nummers voor de vierendertig dagen dat we samen zijn, voor elke dag één speciaal nummer. Ik zag vreugdetranen in zijn ogen, hij zei dat ik hem de gelukkigste man op aarde had gemaakt en dat niemand ooit zoiets liefs voor hem had gedaan. Ik moest toen ook huilen, ik zei dat ik ook heel gelukkig ben dat ik hem had gevonden.

Lennard en ik zijn heel verschillend, dat vind ik zo leuk aan hem. Hij loopt hard en ik boks, hij rijdt paard, ik zit op streetfighten, hij is heel rustig en verlegen, ik ben heel druk, ik ben heel jaloers, hij helemaal niet. Ik moet nog steeds erg wennen aan die heel directe vragen. Een paar dagen geleden vroeg Lennard bijvoorbeeld of ik vond dat hij vaak dezelfde kleren aan had. Ik werd er heel ongemakkelijk van. Ik ben niet gewend om zo direct met ‘ja’ of ‘nee’ te antwoorden. Hij vroeg wat er aan de hand was, zijn vraag was toch niet zo vreemd, maar ik zei: ja, voor jou misschien niet, maar voor mij wel, ik ben niet opgevoed in een cultuur waar mensen zo direct zijn. Ik wil ook liever niet zoenen in het openbaar, ik heb dat in Syrië nooit gezien. Lennard zegt dat hij het begrijpt, maar hij doet het wel. Onze afspraak op school is nu dat als er niemand is zoenen wel mag, maar niet als er docenten bij zijn, dat vind ik echt niet kunnen en dat vindt hij oké.

Instagram

Voordat dat we officieel verkering kregen, heb ik hem verteld dat er dingen zijn die ik vanuit mijn geloof niet doe, maar ook omdat ik het gewoon zelf niet wil. Met iemand vrijen hoort voor mij bij het huwelijk en ik vond dat hij dat vanaf het begin moest weten. Hij heeft me diezelfde dag nog verkering gevraagd dus hij had er geen problemen mee en daarna hebben we het er niet meer over gehad.

We hebben nog geen foto van ons samen op Instagram gepost, maar dat zijn we wel van plan. Iedereen op school weet dat wij een stel zijn, maar ik wil het eerst aan mijn vader vertellen. Mijn moeder weet wel dat ik een vriendje heb, zij vindt het helemaal prima en mijn zussen ook, maar mijn vader heb ik het nog niet verteld. Vaders in de Arabische cultuur zijn niet zo open als Nederlandse vaders, maar ik ben van plan het hem binnenkort voorzichtig te vertellen.

Op de dag dat we officieel verkering kregen, 4 januari, vertelde Lennard dat hij dit voorjaar met zijn ouders naar Groningen verhuist. Ik vind het wel moeilijk dat we elkaar straks niet meer elke dag op school zien, maar we willen het heel graag proberen. Het is maar tweeënhalf uur met de trein en we zijn heel erg verliefd op elkaar. Ik geloof dat het goedkomt.”

Rima (18 jaar) komt uit Syrië en woont ruim drie jaar met haar ouders in Nederland. Zij en Lennard (17 jaar) wonen in Rotterdam en zitten op het gymnasium. De echte namen van Rima en Lennard zijn bij de redactie bekend.

Lees ook:

Aflevering 2 (Petra 64): Ik werd heel verliefd op haar, ze zei: ‘Ik ga je infecteren met mij’

De lucht was die middag van dat diepe hoogzomerblauw en de zon reflecteerde op het water alsof het glas was. Achter ons stegen hoge kliffen op, de groene vallei liep de Middellandse Zee in en wij zaten met onze handdoeken ...

Aflevering 3 (Marc 28): ‘Ik heb lang gedacht dat hij de bullebak was’

Ik was een avontuurlijk iemand, maar ook kwetsbaar en angstig, keek mensen bijvoorbeeld niet aan, dan had ik het gevoel dat iemand bij me binnenkwam. Ik verwarde intimiteit en seksualiteit met elkaar.