Verkiezingskoorts
Hoe kwetsbaar is Tim Kaine?
Donderdag en zaterdag werd duidelijk waarover de Amerikanen eigenlijk gaan stemmen in november. Het is een referendum: denken we dat het helemaal mis gaat met Amerika, of denken we dat het wel weer goed komt?
Wie pessimistisch is, kiest Donald Trump, want die ziet het probleem tenminste, zo maakte hij duidelijk in zijn grote toespraak op de conventie in Cleveland. En hij zegt dat alleen hij (op een of andere manier) het land gaat redden.
Wie optimistisch is, durft zich gerust te laten stellen door de blijde boodschap die Hillary Clinton en haar nieuwgekozen running mate Tim Kaine zaterdag op een campagne-bijeenkomst in Florida brachten: de Amerikanen kunnen de toekomst heus wel aan, als ze maar samenwerken.
Er viel wat te lachen daar in Miami. Kaine maakte zich in zijn toespraak, waar hij zo nu en dan ook wat Spaanse zinnen doorheen strooide, vrolijk over Trump. En Clinton stond ernaast, duidelijk te genieten. Ook dat was een heel verschil met hoe Trump met zijn running mate, Mike Pence, omging. Nadat hij die vorige week zaterdag had aangeprezen aan de Amerikanen en Pence zelf aan het woord kwam, verliet hij het podium.
Katholiek
De recensies in de media waren enthousiast. Een perfecte keus van Clinton op het eerste gezicht. Maar helemaal zonder problemen is haar keus toch niet. Van de linkervleugel van de Democratische partij, de aanhangers van de Bernie Sanders, is er niet veel waardering voor.
Kaine denkt over heel veel dingen hetzelfde als Hillary Clinton. En in de dingen waarin hij van haar verschilt, is hij rechtser. Hij onderschrijft het recht op abortus, maar is er persoonlijk, als katholiek ook, tamelijk op tegen. Hij legt zich neer bij Clintons verzet tegen TPP, het handelsverdrag dat de VS hebben afgesloten samen met een aantal landen rond de Stille Oceaan. Dat verzet was een concessie aan de Sanders-kiezers. Maar eigenlijk, zo kon je de afgelopen weken vernemen, vindt Kaine het een prima verdrag.
'Corrupte Tim'
Met de keus voor Kaine maakt Clinton echter duidelijk dat ze niet gelooft dat de Sanders-fans haar in de steek zullen laten als het er op aan komt, gezien het alternatief. En dat ze daarentegen een naar links neigend Democratisch koppel, bijvoorbeeld met Elizabeth Warren als running mate, te riskant vindt. Met andere woorden: ze neemt de concurrentie van Donald Trump serieus.
En die liet weer merken dat dat ook moet. Onmiddellijk na de keuze van Clinton voor Kaine, voorzag hij die al van een bijnaam, 'Corrupte Tim'.
En Kaine heeft op dat gebied een zwakke plek. Voor hij senator voor Virginia werd, was hij gouverneur van die staat, en daarvoor plaatsvervangend gouverneur. In die twee functies nam hij vele geschenken aan, van manchetknopen tot vakanties, voor een totale waarde van 160.000 dollar (145.000 euro). Dat mocht, in Virginia waren destijds de regels bijzonder mild. De enige voorwaarde was, dat je het allemaal openbaar maakte.
Doorsnee Amerikaanse politicus
Dat laatste deed Kaine, in tegenstelling tot zijn opvolger Robert McDonnell, die er op een haar na voor in de gevangenis belandde. Het Hooggerechtshof haalde daar kort geleden een streep door, omdat niet bewezen was dat McDonnell in ruil voor cadeau's (die hij niet allemaal had opgegeven) concrete 'politieke daden' had verricht. Juridisch is er dus niets aan de hand voor Kaine, en nooit geweest. Maar het laat natuurlijk wel zien dat Kaine een doorsnee Amerikaanse politicus is, die zich niet bezwaard voelde om in de watten gelegd te worden door rijke ondernemers of branche-organisaties.
Is dat erg voor een kandidaat vice-president? Bij normale verkiezingen niet, dan staan meestal aan beide kanten door de wol geverfde politici. Maar nu hebben de Republikeinen een kandidaat die nog nooit geld of giften heeft aangenomen om zijn beleid te wijzigen, om de eenvoudige reden dat hij nog nooit beleid gevoerd heeft. Hij stond tot nu toe altijd aan de andere kant van die transacties, en schaamt zich daar geen sikkepit voor.
Maakt hem dat op zich al geschikt om aan hoofd van het land te zetten? Of moet je het toch houden op twee raspolitici, waarvan we er al zoveel langs hebben zien komen, allemaal vast wel met een beetje smoezelige handen? Dat hangt weer af van je kijk op het land, en daar gaan de verkiezingen over: is de toestand wanhopig genoeg voor een president Trump?
