'Het succes van Team USA is vooral kwestie van aantallen'

DEN HAAG - Traditie houdt de klassieke voetbalwereld bij de vrouwen op respectabele afstand van de oppermachtige Verenigde Staten. Maar volgens Tom Sermanni, de nieuwe bondscoach van de viervoudig olympisch kampioen, wordt die achterstand snel ingelopen.

Team USA speelt twee oefenduels in Europa voordat volgende week voor de derde maal een professionele competitie in Amerika van start gaat. Afgelopen weekeinde werd onfortuinlijk met 3-3 gelijkgespeeld tegen Europa's sterkste ploeg, Duitsland.

Vanavond fungeren de Amerikanen in het stadion van ADO Den Haag als sparringpartner van Oranje. Het Nederlands team, veertiende op de wereldranglijst, bereidt zich voor op het EK van deze zomer.

Sermanni wisselde dit jaar zijn baan als bondscoach van Australië in voor die van het sterkste voetballand van vrouwen. Hij is geïmponeerd door de grote verschillen, maar waarschuwt tegelijkertijd dat Amerika moet vernieuwen om de topéén-positie in de wereld te kunnen handhaven. Vrouwenvoetbal is 'booming'.

Anders dan in mannenvoetbal in de grote landen, leunt het Amerikaanse vrouwenvoetbal niet op een sterke professionele competitie. Integendeel, volgende week wordt voor de derde maal sinds 2001 een poging in die richting gedaan. Tweemaal mislukte een private fullprof competitie door te hoge ambities in combinatie met gebrek aan geld.

Dit keer wordt de competitie voor slechts acht clubs met semiprofs georganiseerd door de Amerikaanse voetbalfederatie. Die betaalt bovendien de salarissen van de 24 geselecteerden van de nationale ploeg, waardoor de loonkosten van de clubs worden gedrukt.

In de periodes dat er geen betaalde competitie was, speelden de beste vrouwen permanent voor het nationale team. Het was een soort Bankrasmodel dat de Nederlandse volleybalmannen in 1996 de olympische titel bracht. "Wij hebben met beide systemen gewerkt, en ze zijn beide succesvol geweest", zegt perschef Aaron Heifetz.

Zoals in 1996 toen in de VS de stormachtige ontwikkeling van vrouwenvoetbal met veel bombarie werd ingeluid. In Atlanta stond de sport voor vrouwen voor het eerst op het programma van de Olympische Spelen. De reclame kon in het olympics-zieke Amerika met de titel niet groter zijn. Een combinatie van zaken versterkte volgens Heifetz dat effect.

"Op de eerste plaats hadden wij in de jaren zeventig met de ontwikkeling van nationale competities een grote voorsprong op de meeste landen in de traditionele voetbalwereld. Daarbij kennen wij een wet die zegt dat vrouwen en mannen in het onderwijs recht hebben op gelijke kansen. Colleges en universiteiten investeerden daarom enorm in vrouwenvoetbal, omdat het met basketbal voor meisjes de populairste sport is. Dat zorgde voor een toeloop van talenten die een studiebeurs wilden.

"Het snelle succes op wereldniveau zorgde bovendien voor rolmodellen die spelen voor onze zes nationale teams stimuleerden. En dan hebben we een omvangrijk clubsysteem. Alles gecombineerd maakt dat de USA een grote vrouwenvoetbal cultuur heeft."

Sermanni kan dat beamen. "We hebben kwalitatief en kwantitatief een fantastisch professioneel programma, veel talent en enorme concurrentie. Het succes is vooral een kwestie van aantallen. Amerika heeft meer dan twee miljoen speelsters onder de 18 jaar. Vrijwel elk van de 900 colleges heeft een vrouwenvoetbalprogramma, over het hele land zijn competities met duizenden clubs. De sport is daardoor eigenlijk te groot om goed te managen. Het is moeilijk om er een waterdicht scoutingsysteem op te zetten, we missen ongetwijfeld nog veel talenten."

Als de nieuwe competitie slaagt en uitgroeit, zal Amerika alleen maar sterker worden. "We staan nog maar aan het begin. Bij de North American Soccer League NSL van de mannen heeft het 15 tot 20 jaar geduurd voordat die het succes is van nu. Maar we mogen niet wegkijken voor de snelle ontwikkeling die de Europese landen doormaken, al is er in landen als Italië, Portugal en Spanje nog altijd weinig respect voor vrouwenvoetbal.

"Wat kwaliteit betreft groeien de landen naar elkaar toe, er zijn steeds minder wedstrijden die je makkelijk wint door op snelheid en kracht te spelen. Om onze dominantie te handhaven, zullen we nieuwe dingen moeten verzinnen. We moeten geraffineerder spelen en in afwisselende tempo's. En vooral ons technisch en tactisch verder ontwikkelen. Het duurt niet lang meer, of deze sport heeft zich echt ontwikkeld tot volwaardig professioneel voetbal."

'Voetbal te gevaarlijk'
"American Football is geen meisjessport, veel te gevaarlijk", zegt de Amerikaanse perschef Heifetz. Die hebben we meer gehoord, maar dan in relatie tot voetbal voor vrouwen. Toen in 1896 in Nederland enkele demonstratiewedstrijden werden gespeeld, werd om die reden zelfs een verbod voor vrouwenvoetbal uitgevaardigd. Tot 1970 werden competities vrouwenvoetbal door de KNVB officieel 'wild' verklaard. Inmiddels telt de bond ruim 124.000 vrouwelijke leden. Vrouwenvoetbal is de snelst groeiende sport, zoals over de hele wereld.

Volgens de Nederlandse bondscoach Roger Reijnders maakt ook het nationale team een ontwikkeling door 'die niet te stoppen is'. De oefeninterland tegen de VS noemt hij in de voorbereiding op de EK, waar in 2009 de halve finale werd gehaald, belangrijk. De coach heeft wat accenten verlegd. Op 't vorige EK werd vooral verdedigd. "Nu willen we meer zelf het spel maken."

undefined