Het probleem is dat seksueel misbruik zo doodnormaal is

Wanneer ik alle berichten zo'n beetje lees, dan lijken de aanrandingen in Keulen geen doel te zijn geweest, maar een middel om iets anders te bewerkstelligen. (Pin me er niet op vast. Ik kan niet in de hoofden van die klojo's kijken.)

De aanranding werd dan dus mogelijk ingezet als afleidingsmanoeuvre om een beroving te bewerkstelligen. Misselijk. Walgelijk. En ik vraag me af hoe zoiets in de hoofden van daders werkt als een aanranding puur pragmatisch is. Of ze het zelf wel zien als iets seksueels, of slechts als hulpmiddel bij een beroving.

Er zijn de afgelopen maanden veel verhalen in het nieuws gekomen rondom seksueel misbruik. Ik noem de hele affaire rondom de theaterschool in Amsterdam, waar een docent moest opstappen omdat hij studentes probeerde te verleiden. Ik noem de Bill Cosby-ellende. De hashtag #zeghet, waarmee (vooral) vrouwen op twitter vertelden over hun ervaring met mannen die hun handen niet thuis kunnen houden. Die hashtag werd trending en Twitter ontplofte zowat van de verhalen, maar ook de reacties daarop waren vaak niet mals. Wellicht verklaart dat deze cijfers: 14 procent van de vrouwen in Nederland zegt ooit te zijn verkracht (bron: Rutgersstichting) en als je het hebt over aanrandingen dan stijgt dat percentage met een enorme piek, naar een getal wat we moeten gokken - omdat er meestal geen melding van wordt gedaan.

Seksueel misbruik is dus doodnormaal. Als je het zo bekijkt, valt ook te verklaren hoe er vaak wordt gereageerd wanneer een vrouw bijvoorbeeld tweet over hoe ze is aangerand. Vrouwen 'stellen zich vaak aan' of 'lokken het uit'.

In de hele trend van uit de kast komen als ooit aangerande vrouw schreef ik zelf over mijn ervaring, een aantal jaar geleden in Gambia. Deze column werd gepubliceerd in het tijdschrift Oneworld met een verwijzing op Facebook. "Er gebeurt bijna niets, of deze mevrouw weet er wel aandacht voor zichzelf mee te genereren" schreef iemand als reactie. Een ander vond dat, omdat het beschreven voorval in Gambia plaats had gevonden, ik dit land een slechte naam bezorgde waardoor de plaatselijke en toch al erg arme bevolking inkomsten misliep. "Wees maar trots op jullie zelf", schreef de schrijver.

Het lijkt er op dat A: Seksueel misbruik zo normaal wordt gevonden dat het veelal wordt gebagatelliseerd. B: Seksueel misbruik alleen gemeld mag worden wanneer de dader er niet (te veel) last van heeft. C: Je bent als slachtoffer te allen tijde verdacht als uitlokker van de situatie.

Behalve... wanneer het goed uitkomt omdat de dader met zijn gedrag (nog meer) in een frame past. Zoals bijvoorbeeld nu in Keulen. Voor sommigen is het een welkome bevestiging dat we hier mogelijk met vluchtelingen te maken hebben.

Het enige positieve van dit frame is dat hierdoor de slachtoffers in Keulen serieus worden genomen. Dat dient namelijk een belang: het 'bewijs' dat vluchtelingen gevaarlijk zijn.

Maar mag ik even vloeken? Een veel te groot deel van de mannen vindt het volkomen geoorloofd om ongevraagd met hun vingers ergens aan te zitten waar ze met hun poten vanaf moeten blijven (excusez-moi voor mijn taal, nogmaals). Ze hebben niet eens in de gaten dat ze zélf bij de club aanranders en verkrachters horen die ze zeggen zo te verafschuwen. Bij deze.

undefined