Het loopt storm op de jubileumshow van Moda Mas

Moda Mas groeide uit de Mazzo en kwam in de Arena terecht. Daar kwamen ook de confectiefabrikanten, de eerste sponsors en een publiek dat verder nooit een modeshow bezocht, maar wel in was voor een spectaculair evenement. Toen ook die ruimte te klein werd, verhuisden Jonna Slappendel en Annemarie van der Heijden hun Moda Mas-show vorig jaar naar de gigantische Westergasfabriek.

Volgende week zondag houden ze daar hun jubileumshow, maar de twaalfhonderd plaatsen zijn nu al uitverkocht. Daarom wordt nu uit nood van de generale repetitie een extra matinee-voorstelling gemaakt. Behalve twaalf 'nieuwe' ontwerpers passeren er tijdens deze feestelijke Moda Mas ook zo'n honderd creaties van ontwerpers die al eens eerder hebben meegedaan. Zelfs de kwetsbare theezakjesjurk bleek nog intact. Slappendel en Van der Heijden hopen nu maar dat ze het allemaal binnen anderhalf uur kunnen laten zien.

Hoe groot het ook geworden is, de frisheid en energie van het begin is nooit verloren gegaan. “Dat komt”, zegt Van der Heijden, “omdat wij niets aan anderen overlaten. We weten bijvoorbeeld heel precies hoe onze modellen eruit moeten zien: niet doorsnee, dat moeten extreme persoonlijkheden zijn en daarom kiezen wij ze zelf. En al hebben we nu een plankier van 40 meter, dat proberen we dezelfde intieme uitstraling te geven als destijds in de Mazzo.”

FAMILIE

“Het charmante van Moda Mas kunnen we ook vasthouden”, meent Van der Heijden, “omdat we een beroep doen op het enthousiasme van mensen. Ook mét sponsors en subsidies is er voor zo'n experimentele show als deze geen geld om mensen uit te betalen. Visagisten, kappers en modellen doen dus mee zolang ze het een leuke ervaring vinden. Maar velen zijn er al vanaf het begin bij betrokken. Zelfs onze familie. Mijn broers helpen bij de opbouw en Jonna's zwager doet al jaren de kassa.”

Het idee van Moda Mas ontstond toen Slappendel en Van der Heijden zelf modestudent waren op de Rietveld. Slappendel: “We waren geïnteresseerd in experimentele mode. Alleen waren dat soort dingen nooit ergens te zien.”

Vanaf het begin vonden Slappendel en Van der Heijden dat zij op hun modeplatform meer moest laten zien dan hun persoonlijke smaak. “We wilden een breed overzicht geven van alle interessante vernieuwingen, ook die dingen die wij zelf niet mooi vinden”, zegt Slappendel. “Iets wat we mooi vinden valt weleens af als we in de show al ontwerpen hebben die ermee te vergelijken zijn.”

In al die tijd is er eigenlijk maar één ding echt veranderd. De zaterdag oefenen in de Mazzo is een volle week opbouwen, uitlichten en repeteren in de Westergasfabriek geworden. De weken vlak voor een show brengen Slappendel en Van der Heijden zo'n achttien uur per dag met elkaar door. Dat gaat moeiteloos en daarom vragen modeontwerpers hun weleens nieuwsgierig hoe je een goede compagnon uitkiest. “Nou, wij hebben nooit bedacht dat we compagnons van elkaar zouden worden. We kenden elkaar nauwelijks toen we aan de shows in de Mazzo begonnen. Via Moda Mas rolden we spelenderwijs in het organiseren en we ontdekten hoe leuk het was om mensen van allerlei disciplines bij elkaar te brengen.” Ook in het dagelijkse leven zijn Slappendel en Van der Heijden intussen zakelijke partners. Ze deden onder meer de styling van de serie Vrouwenvleugel en Nationale Nederlanden. Maar Moda Mas is toch duidelijk hun troetelkindje. “Zo'n show die je helemaal naar je eigen ideeën vormgeeft, dat is echt het leukste wat er is”, zegt Van der Heijden lyrisch. “Maar dat kind moet wel gevoed worden”, reageert Slappendel droogjes. Vijf jaar is een mooi bezinningsmoment, vinden ze. Groter kan niet meer, misschien willen ze wel weer terug naar kleine shows. Tegelijkertijd denken ze er over om Nederlandse ontwerpers in het buitenland te gaan presenteren of omgekeerd buitenlandse ontwerpers naar Nederland te halen. Stoppen doen ze in elk geval niet.