Het ideale onthaastingshutje
Sinds beleggers in aandelen van een koude kermis zijn thuisgekomen en de rente op spaarrekeningen nog net niet nihil is, steken velen het vermogen in onroerend goed. Vooral de vakantieperiode grijpen mensen aan om zich eens goed te oriënteren op land en regio.
Sommigen vallen tijdens zo’n reis als een blok voor een bepaalde streek. Ook al rijzen de prijzen van de woningen de pan uit: daar moet per se iets worden gekocht. Voor deze kopers geldt: wacht nog even en ga ook eens in een ander jaargetijde kijken. Is het er in de herfst en winter ook nog leuk?
Andere kopers kiezen weloverwogen een streek waar de prijzen nog aantrekkelijk zijn. Die groepen komen veelal terecht aan de Turkse Rivièra of in een land als Kroatië. Voor rond de euro 100000 kun je hier nog een goed geoutilleerde tweede woning kopen, als je wilt met uitzicht op zee. Ook Tsjechië en Hongarije zijn populair, vanwege de lage prijzen.
Toch kiezen veel mensen nog steeds voor zekerheid: een tweede huis in een West-Europees land. Op het Franse (of Portugese) platteland kun je voor hetzelfde bedrag een leuke Grange kopen desgewenst compleet met enkele hectares grond. Toscane is veel duurder. Het Spaanse onroerend goed is de afgelopen jaren enorm in prijs gestegen en bevindt zich nu rond de top.
Wie op zoek is naar een tweede woning in het buitenland kan grofweg twee wegen bewandelen: de ’ruwe’ weg op speurtocht naar een zelfstandige woning of appartement of de geplaveide weg naar een woning op een park. Wie kiest voor een avontuurlijke speurtocht, kan deze alleen ondernemen. Je bent dan relatief goedkoop uit, maar loopt ook meer risico. Ook al koop je een huis binnen de Europese Unie: fiscaal en financieel zijn dit soort transacties nog lang niet geharmoniseerd. Ieder land heeft bovendien nog zijn eigen gewoonten en gebruiken en die kunnen sterk verschillen van Nederland.
Zelfstandige kopers doen er goed aan om een erkend makelaarskantoor (bij voorkeur met Nederlands sprekend personeel) in te schakelen. In Spanje zijn deze bijvoorbeeld aangesloten bij de AEGI (www.aegi.org) of CGCAFE (www.cgcafe.org). Italiaanse makelaars kunnen zijn aangesloten bij de FIMAA (Federazione Italiana Mediatori Agenti d’ Affari, www.fimaa.it) of de AICI (Italian Association of Real Estate Agents, www.aici.it). Voor meer informatie over erkende of Nederlandse makelaars in het buitenland: benader de NVM (Nederlandse Vereniging van Makelaars, www.nvm.nl).
De ’andere’ financiële gebruiken beginnen al met het makelaarscourtage. Zo kan een Italiaanse makelaar zowel aan de koper als verkoper courtage vragen. Die is gerelateerd aan de koopprijs, en bedraagt tussen de twee en drie procent. Spreek af om de courtage pas te betalen als de gehele transactie is afgerond. Ook in Spanje is het makelaarscourtage veel hoger dan in Nederland (ongeveer zes procent). Maar het prettige van de Spaanse makelaarskantoren is dat ze de potentiële koper in een keer het hele gewenste woningaanbod laten zien.
Koop je een woning in Spanje, dan is een eerste aanbetaling van tien procent binnen tien dagen gestort op een Spaanse bankrekening verplicht. Je moet dus beschikken over contanten. Je kunt maximaal een hypotheek nemen ter hoogte van zestig tot zeventig procent van de getaxeerde waarde. Tenminste als je een hypotheek regelt via een Spaanse bank. Het is natuurlijk ook mogelijk om gebruik te maken van de overwaarde van je huis in Nederland. Wie een huis koopt van buitenlanders die niet de euro hanteren – in de meeste gevallen zijn dat Engelsen – doet er goed aan om de Engelse ponden gelijk bij het tekenen van de overeenkomst bij de bank te reserveren door middel van een termijncontract. In de maanden tot de officiële overdracht, en dat duurt ongeveer zes tot tien weken, kan er een aanzienlijke fluctuatie in de valuta plaatsvinden.
Koop je een zelfstandige woning, dus niet in een park, houd dan rekening met allerlei obstakels. Stel dat er technisch of huishoudelijk iets mis is, bijvoorbeeld de boiler doet het niet of het elektra is uitgevallen, dan moet je te raden gaan bij de lokale klusjesman, als je die tenminste te pakken kunt krijgen. En als je wilt verhuren, moet je zelf achter een goede verhuurorganisatie aan. In een park zijn al dat soort huishoudelijke zaken centraal geregeld, wel tegen forse betaling.
Een park is makkelijker, maar duurder. Technische en huishoudelijke mankementen worden geregeld door de servicedienst van het park. De verhuur kun je in handen geven van de parkorganisatie. Maar houd er rekening mee dat van de bruto-huuropbrengst al snel tussen de twintig en 35 procent wordt ingehouden om de kosten te dekken. Het wonen op een park is veiliger, aan de andere kant is de sociale controle groter. Dat laatste kan zowel een na- als een voordeel zijn. Koop je iets in een park let er dan op dat je volledig eigenaar wordt, dus zowel van de opstal als van de grond.
Recreatiewoningen gebouwd in projectvorm worden meestal in fasen gerealiseerd. Service-, beheer- en onderhoudskosten worden ’omgeslagen’ over het aantal eigenaren. Ben je een van de eerste kopers in de eerste fase, wees dan attent op (schriftelijke) toezeggingen over de realiseerbaarheid van de volgende fasen. Hoe meer eigenaren, hoe minder de bijkomende kosten bedragen.
Wat betekent een appartement in het buitenland fiscaal gezien? Een fijn aspect zijn de onbelaste huuropbrengsten. Dat kan lekker aantikken als je een appartement met zeezicht in Marbella in de zomermaanden voor 1000 euro per week weet te verhuren. Het saldo van de waarde van het appartement (waarde minus openstaande hypotheek) valt in box III waarover 1,2 procent belasting moet worden betaald. Onderhoudskosten zijn onder het nieuwe belastingstelsel niet langer aftrekbaar. Vergeet niet dat veel van de huuropbrengsten worden opgesnoept door andere kosten, zoals de belasting in Nederland, de bemiddelingskosten voor de verhuurorganisatie en de vaste lasten. Ook in Nederland onbekende belastingen kunnen in het buitenland voorkomen. Zo heeft Spanje zowel een vermogenswinstbelasting als een vermogensbelasting (waarde woning) van tussen de 0,2 en 2,5 procent. De vermogenswinstbelasting, die een aflopende staffel kent, moet betaald worden over de winst als het huis binnen een bepaald aantal jaren verkocht wordt.