Griepprik

Ik ben niet goed in conflicten. En dan bedoel ik niet Syrië of Oekraïne maar de griepprik. Afgelopen zaterdag werd er over gestreden in het programma 'Kassa', dat wil zeggen, ze lieten er twee strijders aan het woord. De een was Ab Osterhaus, de viroloog, die vindt dat we die griepprik maar moeten gaan halen want de baten wegen ruimschoots op tegen de nadelen. De ander was huisarts Hans van der Linde, die van mening is dat de griepprik weg moet omdat niet bewezen is dat-ie wat uithaalt. Ik geloof dat ik de twee al eens eerder bij 'Pauw & Witteman' heb zien bekvechten, lang geleden dus, met dezelfde insteek: voor-tegen.

Het is dus een oud probleem, een soort seizoenskwaal, zoals ook de Zwarte Piet-discussie dat inmiddels is geworden. Geen vallende bladeren meer zonder Zwarte Piet en de griepprik. Het zou natuurlijk makkelijk zijn om Osterhaus te gehoorzamen, want die is bekend van televisie en bovendien een heuse viroloog, terwijl Van der Linde maar een gewone huisarts is, maar dat soort verschillen geldt allang niet meer. In de nieuwe wereld is iedereen mondig en telt ieders mening. Waar is de tijd gebleven dat dingen boven onze hoofden werden uitgevochten en beslist en wij ze maar hadden te slikken in goed vertrouwen dat alles goedkwam? Minister-president Colijn in 1936: 'Er is voorshands geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn'.

Het probleem met de griepprik is dat ik zelf geen enkel idee heb, niets in mij waarschuwt me dat het gebruik ervan goed is of nergens op slaat. Ik moet het hebben van de kenners, maar de kenners zijn het oneens en dat zullen we weten ook.

Toen in de jaren vijftig de televisie haar eerste stapjes in Nederland zette, waren de idealisten ervan overtuigd dat het apparaat Nederlanders zou opvoeden en ons volk zou verheffen. Zestig jaar later blijkt dat ze voornamelijk nog onzekerheid zaait. We worden ook buiten het Journaal gebombardeerd met conflicten en crises, boze consumenten die fabrikanten aanklagen, families die verscheurd worden en via een limousine weer bij elkaar gebracht moeten worden, buren die tegen elkaar staan te schreeuwen en door de rijdende rechter tot de orde moeten worden geroepen. Van de weeromstuit heb je susprogramma's als 'Rail Away' en 'Tussen Kunst en Kitsch' die de opgehitste meute weer moeten kalmeren maar ze benadrukken in zekere zin dat het conflict de hoofdtoon voert. De juist overleden Mieke Telkamp vroeg het zich 45 jaar geleden al af: 'Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan?' Naar de huisarts voor de griepprik of niet?

Misschien is het goed dat we langzaamaan mondig worden en overal iets over te zeggen hebben maar dan zou het fijn zijn als we er een studie geneeskunde bij deden, of economie of natuurkunde al naar gelang het onderwerp. De zegen die onwetendheid heet wordt inmiddels bedorven door de verwachting dat we overal over moeten meepraten.

Ik ben in elk geval nog lang niet uit de griepprik die ik als 62-jarige gratis mag ophalen bij iemand die de Eed van Hippocrates heeft afgelegd. Gratis... kan dus niks wezen of juist wel?

undefined