Glass Animals heeft geen concept nodig

POP

Glass Animals

How To Be A Human Being

(Wolf Tone / Caroline)

***

Overal waar zijn tournee met Glass Animals hem bracht nam zanger Dave Bayley ontmoetingen met vreemden met zijn telefoon op. Zij die hem bijbleven stonden model voor de personages in de nummers op dit album. Zoals de complotdenker die op Google Maps zoekt naar buitenaards leven, de serie-verslaafde bankhanger of de dromende basketballer. Het idee is dat dit album een dwarsdoorsnede geeft van wat het vandaag de dag betekent om mens te zijn. Dat is een nogal ambitieuze insteek voor deze opvolger van het verrassende succesdebuut 'Zaba' (2014). Glass Animals viel op door hun prettige eigen geluid: de falset van Bayley boven vloeiende achteroverleun-nummers, met electro-r&b als basis die ze slim combineerden met fijnzinnige altrock. Het knappe is dat nu beide kanten verder worden uitgebouwd: wat betreft excentriek klankenpalet schuiven ze nog meer op richting bands als alt-J, maar ze weten tegelijkertijd nog smeuïger songs te schrijven. Het is soms wat klinisch uitgevoerd, en uiteindelijk behoorlijk lichte kost voor zo'n ambitieus albumidee. Eigenlijk had Glass Animals dan ook geen concept nodig gehad; deze plaat blijft uit zichzelf ook wel overeind.

undefined