Gemeenten weten zich geen raad met bromtoon
Drie gemeenten praten met het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) over de bromtoon waar hun inwoners last van hebben.
Gemeenten kunnen inwoners die gek worden van een constante bromtoon vaak niet goed helpen. Een bron van dat zogeheten laagfrequent geluid is in veel gevallen onvindbaar. Dat terwijl bijna 10 procent van de bevolking er last van heeft, waarvan 2 procent ernstig. Drie gemeenten met veel overlast trekken samen op en praten binnenkort met het RIVM om te kijken hoe hier landelijk onderzoek naar kan komen.
Onder meer windmolens en snelwegen, maar ook wasmachines en slecht opgehangen CV-ketels kunnen die bromtonen produceren. In andere gevallen wordt er, ondanks de ervaren geluidsklachten, niets gemeten. Initiatiefneemster van het gesprek daarover is Noortje van den Nieuwenhuizen, adviseur voor de gemeente Zuidhorn in Groningen. Zij neemt daarnaast Zutphen en Nijmegen mee naar het RIVM.
Ze zoekt hulp van de landelijke instantie, omdat dit probleem de mogelijkheden van gemeentes overstijgt. Die zoeken nu ieder zelf uit wat er bij hen aan de hand is, en lopen daar volgens haar over het algemeen in vast. “Als er een duidelijke bron te vinden zou zijn, kunnen ze daar wat aan doen. Maar dat is vaak niet het geval.” En het speelt wereldwijd, zegt ze. “De inwoners hebben niet alleen last als zij thuis zijn in Zuidhorn, maar ook op andere plekken in en buiten Nederland.”
Meer klachten
Uit een recent rapport van het RIVM blijkt dat het aantal meldingen bij de gemeentelijke gezondheidsdiensten (GGD’s) de afgelopen jaren lijkt te stijgen. Ook Stichting Laagfrequent Geluid registreert steeds meer klachten, oplopend tot 633 vorig jaar. Dat kan komen doordat er meer aandacht is voor bromtonen, maar mogelijk ook door uitbreidingen van wegverkeer. Andere verklaringen gaan meer over een intern fenomeen als tinnitus, ook wel oorsuizen genoemd.
Twee jaar geleden kregen de 25 GGD’s in Nederland richtlijnen van het RIVM om klachten over de bromtoon zorgvuldig af te handelen. Het daarvoor ontworpen stroomdiagram komt in veel gevallen uit bij ‘advies over omgaan met de hinder en informatie over ondersteuning’. Dat is tegen het zere been van mensen voor wie de bromtoon ondraaglijk is, zegt Dirk van der Plas van Stichting Laag Geluid. Ook hij wil vooral graag meer onderzoek naar ‘de werkelijke oorzaken van het probleem’.
Lees ook:
Het bromt in Nederland, maar niemand weet waarom
De bron is soms de warmtepomp van de buren, of een snelweg, maar vaak is de oorzaak onvindbaar. “Alsof hier voor de deur een vrachtwagen stationair staat te draaien. En niet minder zacht ook.”
