Geld voor voedselhulp aan Syrische vluchtelingen is op

'Het spijt ons zeer dat het World Food Program nog geen fondsen heeft ontvangen om uw blauwe kaart op te laden voor voedsel in december 2014. Wij zullen u informeren zodra fondsen zijn ontvangen en we onze voedselhulp kunnen voortzetten.'

Deze sms kregen 1,7 miljoen Syrische vluchtelingen in Jordanië, Libanon, Turkije, Irak en Egypte op 1 december. Normaal ontvangen de vluchtelingen aan het begin van de maand zo'n 25 euro per persoon op een blauwe creditcard, waarmee ze bij lokale winkels eten kunnen kopen. Het WFP, het VN-agentschap dat vluchtelingen van eten voorziet, heeft 52 miljoen euro nodig om alle vluchtelingen in december van hulp te kunnen voorzien.

De nood is het hoogst in Libanon, waar 1,1 miljoen mensen op steun van WFP rekenen om te overleven. Hulplijnen zijn overbelast door honderden telefoontjes van vluchtelingen in paniek. "De vraag die wij het meeste krijgen is of het waar is. Helaas is dat zo", aldus WFP-woordvoerder Sandy Malkun in Beiroet.

Spaargeld is er niet meer, dat hebben de vluchtelingen al uitgegeven aan de huur van een huis of een tent. "We hopen dat ze genoeg te eten hebben. Gaan ze maaltijden overslaan?", vraagt Malkun zich af. De organisatie maakt zich ook zorgen om een groeiend aantal kinderen dat aan het werk zal moeten - meer dan de helft van de vluchtelingen is onder de achttien. Misschien zullen ze gaan bedelen, iets wat nu al veel te zien is op straat.

WFP is zelfs een online-campagne begonnen om het gat te dichten. De campagne, met de slogan 'Voor jou is het een dollar, voor hen is het een reddingslijn', probeerde de afgelopen dagen via crowdfunding de benodigde 52 miljoen euro bij elkaar te sprokkelen. Beroemdheden zoals Hillary Clinton en Mia Farrow hielpen de campagne op Twitter.

Zaterdag eindigde de campagne, waar volgens de website 7661 mensen aan hebben meegedaan, en inmiddels is er 23 miljoen dollar (18 miljoen euro) opgehaald, mede dankzij regeringsbijdrages. Het blijft mogelijk om te doneren. WFP is van plan de binnengehaalde gelden zo spoedig mogelijk onder de meest kwetsbare families te verdelen.

WFP waarschuwde al maanden dat het geld opraakte, en dat het de hulp zou moeten stopzetten. In september was de organisatie al genoodzaakt de hulp te halveren vanwege een gat in de begroting. Volgende maand dreigt hetzelfde probleem voor de hulp binnen Syrië zelf, waar het VN-agentschap uit geldgebrek al de hulp aan meer dan vier miljoen mensen heeft moeten verminderen.

'Alle inkomsten gaan op aan huur'

De 27-jarige Reem hoorde het nieuws eerst via televisie en vrienden. En toen kreeg ook zij de gewraakte sms. Tot nu ontving ze 180 dollar per maand, voor haar man, haarzelf en vier kinderen. "We betalen 200 dollar huur en 50 dollar voor stroom. Mijn man werkt als dagloner, hij heeft af en toe werk in de bouw. Maar alles wat hij verdient, gaat op aan de huur. We hadden dat geld voor eten hard nodig; ik heb twee kinderen die nog babymelk nodig hebben. Ik weet niet wat ik nu ga doen. Spaargeld hebben we niet."

Reems man is in elkaar geslagen omdat hij Syrisch is. Met een parkeerpaaltje brak een groep mannen zijn ribben. Zijn rode capuchontrui heeft nog steeds bloedvlekken van de avond ervoor. De belagers gaven hem een ultimatum om te vertrekken uit de sjiitische wijk in Zuid-Beiroet waar de familie woonde. Inmiddels is het gezin ingetrokken bij een kennis. Hij gaat binnenkort, alleen, terug naar Syrië: "Daar is het beter, ook al heb ik daar geen werk. Weet jij hoe ik mijn familie naar Europa kan krijgen?"

undefined

'Ik zoek naar restjes eten in vuilnis'

Ik hoorde het via een sms, zegt Marwan Ramadan (65), terwijl hij het sms'je toont op zijn witte Samsung-telefoon. Hij woont in een éénkamerwoning in het Palestijnse kamp Shatila, in een buitenwijk van Beiroet. "Ik was woest, radeloos. Het was al niet genoeg, nu krijgen we niks! Ik ben begonnen met het doorzoeken van vuilnis. Als mensen eten weggooien, zoek ik naar restjes, een korstje brood. Kleren die ik vind, verkoopt mijn vrouw. Ook ga ik door de vuilnisbakken bij supermarkten. Als ze aan het einde van de dag eten hebben weggegooid, neem ik dat mee. En ik koop blikken waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken, want die zijn goedkoop.

In Syrië, in Damascus, waar ik tweeënhalf jaar geleden vandaan vluchtte, had ik een supermarkt, en ik bevoorraadde winkels in de buurt. En nu doorzoek ik vuilnis! Sinds dit bericht eten we maar twee keer per dag; we ontbijten om 12 uur en eten 's avonds om 6 uur. Vroeger aten we ook 's ochtends wat brood met een kop thee. Ik heb twee oudere dochters, die wil ik niet aan het werk zetten. Bovendien doen ze het goed op school. Een is schaakkampioen."

undefined