Gaat onze dierenliefde te ver?

Gelukkiger

Wat roepen dieren bij mij op? Dat ligt eraan welk dier het is. Een leeuw dwingt ontzag af en ook bewondering. Maar dat bedoelt u niet. Ik heb bijna 20 jaar een poes gehad als huisdier en nu, na jaren, mis ik haar nog. Zij was inderdaad lid van het gezin. Eigenzinnig maar trouw. Ze werd vertroeteld, maar er was een grens. Ik zou haar geen jasje aandoen bij het naar buiten gaan. Niet in mijn bed laten slapen. Bij onbestemde pijn wel naar de dierenarts. Eigenaars van een hond hoor ik wel eens praten over hun dier alsof het mensen zijn. Misschien voelen zij dat zo en dan denk ik, laat ieder op zijn manier genieten van een dier. Emotionele beleving kun je niet meten. Fijn toch als iemand er gelukkiger van wordt?

Truus Groothuis Culemborg

Lees verder: De vraag van Wilma - Wat roepen dieren bij u op?

Communiceren

Onze poes Loesje heeft sinds een aantal weken een akelige bijtwond in haar staart die is gaan ontsteken. Ik leef met haar mee tijdens de dagelijkse autoritten naar de dierenarts, die ze bang en timide ondergaat, en als ze het uitschreeuwt van de pijn als de wond wordt verzorgd. Dan houd ik haar stevig in mijn armen. Over enkele dagen wordt duidelijk of Loesje haar staart kan houden.

Loesje is geen mens en ik geen dier, maar we zijn, dacht ik, allebei natuur. We reageren op en communiceren met elkaar. Bioloog Gabriëlle Jager hoopt op een wetenschapper die mens en natuur verbindt. Dat snap ik niet: we zijn verbonden. Als je vanaf tien kilometer hoogte naar de aarde kijkt, dan zie je onze natuur: alle dieren en mensen zijn onzichtbaar en erin opgenomen.

Machtelijn Weijers Zutphen

Een plaag

Hoed u voor de dierenvriend. Als hij de deur voor je opendoet, wringt zich zo'n platgeneusde boxer naar voren om zijn brede snuit in je kruis te planten. "Hij doet niks", roept het baasje en terwijl jij met je zakdoek de kwijldraden van je broek veegt, probeert hij vergeefs Boris naar zijn mand te dirigeren. Nog rampzaliger is een visite bij een kattenvriendin. Op het moment dat jij nietsvermoedend aan je koffie begint, springt een gecastreerde kater op je schoot, en zet zijn nagels in je broek als je hem voorzichtig wilt verwijderen. "Zal ik het even doen?", is de poeslieve vraag van de gastvrouw, waarna ze een forse winkelhaak veroorzaakt in je nieuwe jeans. De volgende dag moet je naar de dokter om een dreigende longontsteking te voorkomen, veroorzaakt door de kattenharen die zich in je luchtwegen hebben vastgezet. Huisdieren? Een plaag.

Claude Onvlee Almelo

Gruwelijk lot

Als ik een dier in de ogen kijk, zie ik een mede-schepsel, een mede-drager van ons aardse lot. Maar als ik dan mensen lief en zorgzaam met huisdieren zie omgaan, overvalt me tegelijk een hevige verbijstering. Hoe rijmen deze mensen dat met het gruwelijke lot van de tientallen miljoenen dieren die onder onmenselijke omstandigheden leven vanwege de 'eetlust' van het dier mens?

Waarom tolereert ons huisdier-beminnende volk de bio-industrie en bevordert het die praktijken door het eigen koop- en eetgedrag?

Jos Koning Nijmegen