Flexitariër? Bah!

Er is een nieuw woord: de 'flexitariër'. Iemand die niet (meer) dagelijks, maar wel af en toe vlees of vis eet. In Trouw lees ik dat deze flexitariërs ruim vertegenwoordigd waren bij de lancering van een nieuw Vega Magazine. Ook op tv werd aandacht aan besteed aan deze gebeurtenis en ik zag en hoorde meteen het ongemak van dit nieuwe woord. "Flexitariër!" "Wat?" "Flexitariër, dat is iemand die af en toe vlees eet".

Tja, het is nieuw, dat went wel, schijnt men te denken. Ik weet het niet. Ik behoor al jaren tot de groep mensen die om verschillende redenen één à twee keer per week vlees of vis eet. Ik noem mijzelf 'deeltijdvegetariër'. Dat voldoet uitstekend, is duidelijk en ligt gemakkelijk in de mond. Waarom dan zo'n gekunsteld woord verzinnen, dat totaal geen associatie wekt met vleesloos eten? Flexitariër, hoe verzin je het? Het zou net zo goed een beweeglijke sektariër kunnen zijn... Deeltijdvegetariër, dat is helder en duidelijk, en spreekt voor zichzelf.

Anne Mulder, deeltijdvegetariër Zaandam

Ook een denktank insturen? denktank@trouw.nl

undefined