Filmster
Mijn vader was mijn vader, gewoon, zoals mijn moeder mijn moeder was. Maar soms was hij ineens een man. Als hij een sigaret in zijn mondhoek stak, daarbij een oog dichtkneep, een lucifer met een paar vinnige tikjes liet ontvlammen, de sigaret aanstak en een eerste trek nam. Spannend vond ik dat. Of als hij zijn oude singeltjes voor ons draaide, 'Till I Kissed You', bijvoorbeeld, van The Everly Brothers. Dat had hij ooit van een vriendinnetje gekregen, of nou ja, vriendin, van een meisje dat verliefd op hem was - en hij niet op haar. Een meisje? Verliefd op mijn vader?
Er was dus een tijd geweest voordat wij er waren, en hij ook een leven had geleid. Een heel ander leven. Met feestjes, muziek, drank, sigaretten, meisjes.
Er is een foto van hem uit die tijd, de tijd dat wij er nog niet waren. Hij zag er op die foto een beetje uit als een filmster, vond ik als kind. Dat hoorde ook wel bij die tijd, dat je met net haar, een stropdas en fijne belichting op de zwartwit foto ging. Dan zag je er al snel uit als Paul Newman of Cary Grant.
