Fietsen bij het Lauwersmeer

Waarom deze bestemming?

„Het is zo heerlijk rustig en weids in het noorden van het land. Zodra je de Randstad uitrijdt richting Groningen verandert er iets. Je laat de chaos achter je en kunt ineens kilometers ver kijken. Daarbij is het natuurgebied van Lauwersmeer echt fantastisch. Veertig jaar geleden werd de zee hier verdreven door een dam: het zoute water verdween en maakte plaats voor begroeiing. Begin jaren negentig kochten mijn man en ik een huisje in recreatiepark Suyderoogh. Vanuit hier maken we al jaren tochtjes in de omgeving. We wandelen over de dijk, eten een visje en horen de hele dag vogels fluiten.”

Wat moet je er beslist gezien hebben?

„Ga eens in het Friese plaatsje Paesens-Moddergat kijken. Dat is een schattig vissersdorp, grenzend aan de Waddenzee. Via de Sterkdam kun je een stukje het wad oplopen, erg mooi. Ook een dagje Schiermonnikoog is de moeite waard: met de boot ben je er zo. Echte sportievelingen kunnen gaan wadlopen met een gids.”

Valt er op culinair gebied iets te beleven?

„Je kunt lekker eten op landgoed Borg Verhildersum in het Groningse dorp Leens. De borg stamt uit de veertiende eeuw en ademt een bijzondere sfeer uit. Op het landgoed bevindt zich restaurant Het Schathoes, dat gerechten met biologische streekproducten en verse vis serveert. Alles op de menukaart wordt in huis bereid. Om je vingers bij af te likken. Verder is het leuk om bij de visafslag van Lauwersoog vis te eten, in de buurt van de haven.”

Voor wie is deze bestemming vooral geschikt?

„Ik zou het Lauwersmeergebied alleen willen aanraden aan mensen die van rust en ruimte houden. Ben je op zoek naar gezelligheid en drukte, dan is een stad als Groningen geschikter. Wie in het natuurgebied overnacht, moet zin hebben in uitwaaien, stilte en vlakke landschappen.”

Wat is je leukste herinnering aan deze plek?

„Leuk is misschien niet het juiste woord, maar toen onze kinderen nog jong waren fietsten we eens over de dijk in Lauwersoog en zagen in de verte een jonge zeehond liggen. Het bleek een klapmuts te zijn. Hij was zijn moeder kwijtgeraakt. Gelukkig kwamen er wandelaars langs met een mobiele telefoon – in die tijd nog vrij bijzonder – en konden we de zeehondencrèche bellen. Medewerkers hebben het beestje toen opgehaald. Dat zal ik nooit vergeten.”

Hoe ben je op het idee gekomen hier naartoe te gaan?

„Mijn ouders komen oorspronkelijk uit Ten Boer, een dorpje vlakbij Groningen. Zij hadden een vakantiehuisje in Oostmahorn in Friesland. Oostmahorn ligt ook aan het Lauwersmeer. Ook logeerde ik vaak bij opa en oma in Ten Boer. Mijn jeugd heeft zich dus voor een groot deel in deze omgeving afgespeeld. Zo’n tien jaar geleden bleek dat de werkgever van mijn man een recreatiepark in Lauwersoog ontwikkelde. Ik was meteen enthousiast omdat ik me thuis voel in het noorden. Dat gevoel blijft, ook al woon ik al jaren in Houten.”