Engeland loopt zich vast op Italiaanse muur

MANAUS - ENGELAND 1 ITALIË 2

Ach Andrea Pirlo. Een heer tussen de barbaren. Met zijn fluwelen balbehandeling en onovertroffen spelinzicht dirigeerde de 35-jarige aanvoerder Italië zaterdag in de klamme hitte van Manaus naar de belangrijke overwinning op Engeland. Dankzij de verrassende winst van Costa Rica op concurrent Uruguay staan de Italianen er in groep D meteen uitstekend voor.

Spits Mario Balotelli besliste de wedstrijd in de Arena Amanônia door zeven minuten na de rust de tweede Italiaanse treffer in te koppen na een mooie voorzet van Antonio Candreva. In de eerste helft had Italië ook al de leiding genomen toen Claudio Marchisio na een subtiel overstapje van Pirlo alle vrijheid kreeg voor een strakke schuiver in de linkerhoek. Meteen daarna maakte Engeland echter alweer gelijk, in een van de weinige tot het eind toe doorgevoerde aanvallen: het jonge talent Raheem Sterling stuurde op links Wayne Rooney weg, die Daniel Sturridge de kans gaf in te tikken. In het feestgedruis aan de zijlijn brak de Engelse fysiotherapeut zijn enkel.

Na de goal van Balotelli liet Italië de Engelsen komen. De ploeg van coach Prandelli had zich duidelijk voorgenomen geen stap te veel te zetten in Manaus, waar de hoge luchtvochtigheid beperkingen legt op de fysieke mogelijkheden. Compact verdedigen ligt de Azzurri van nature. Met slechts één aanvalslijn, van Candreva naar Balotelli, en Pirlo bijna wandelend daarachter, als een veldmaarschalk te paard.

Pirlo weet al waar een bal heengaat voordat de tegenstander hem gaat trappen. Met zijn tactische opstelling en lome passes, die bijna allemaal hun bestemming bereikten, kreeg het Italiaanse spel iets van zaalvoetbal. Voor veel voetballers is 35 jaar een leeftijd om te gaan afbouwen of te stoppen, maar Pirlo verlengde onlangs zijn contract met kampioen Juventus voor drie jaar. In het Italiaanse elftal is hij de onbetwiste leider, met Daniele De Rossi als helper in de rug om eventuele foutjes te corrigeren. Maar die maakte Pirlo zaterdag niet.

De Engelsen, die nu eenmaal meer gewend zijn met hun krachten te smijten, hadden het een stuk moeilijker dan de Italianen. Ze hadden geprobeerd zich aan te passen aan de klimatologische omstandigheden in het Amazonegebied door in de zon te trainen en al vroeg naar de havenstad in het regenwoud af te reizen. Coach Roy Hodgson zei na afloop tevreden te zijn over die voorbereiding. Zijn team was in staat gebleken de tweede helft voornamelijk op de Italiaanse helft te spelen.

Veel effect had dat echter niet. De Italiaanse doelman Salvatore Sirigu, die de geblesseerde Buffon verving, hoefde slechts één keer te redden, op een schot van Ross Barkley.

Het lukte Engeland dus weer niet om op een groot toernooi van Italië te winnen. De hoop was gevestigd op Sterling, de jonge spelmaker van Liverpool met Jamaicaanse roots, die in de oefencampagne op dreef was. Maar oefenen is wat anders dan spelen om 'het echie'. Na die ene mooie steekbal in de eerste helft verbleekte zijn spel en liepen zijn dribbels en kapbewegingen steeds vaker vast op de blauwe muur.

In blessuretijd kreeg Sterling de enige gele kaart die de vlekkeloos leidende scheidsrechter Björn Kuipers deze wedstrijd nodig had, toen hij zich vergreep aan invaller Marco Parolo. Die was met een flegmatieke voetbeweging ten aanval gestuurd door Pirlo. De meester zelf schoot de vrije trap daarna op de lat.

undefined