Eerlijk, normaal, Hollande

Op de kinderafdeling van boekhandel Privat in het centrum van het zuidelijke Toulouse is het dringen geblazen. Een lange rij wacht voor een tafeltje waarachter François Hollande plaats heeft genomen om zijn boek 'Le rêve français', (De Franse droom) te signeren. Ergens wordt een stapel boeken tegen de grond gelopen.

De komst van de man die volgens peilingen de meeste kans maakt de strijd om de kandidatuur voor het presidentschap in zijn eigen partij te winnen, is een evenement. "Hij is eerlijk, niet zo'n type als Sarkozy", zegt de studente sociologie Sarah Belkassem (21) die ook in de rij staat. "Het eerste wat Sarko deed was zijn eigen salaris verhogen."

"Hij is precies wat we nodig hebben", vindt ook Albert Ternacle (78), een gepensioneerde slager. "Sarkozy regeert met een clan, hij verdeelt mensen, de sociale cohesie moet terug."

De tijd dat Hollande weleens 'Knorretje' werd genoemd, naar het verlegen, bangige karakter uit de Winnie de Pooh-verhalen, lijkt ver weg. In 2007 keek Hollande machteloos toe naar de onverbiddelijke opkomst van Ségolène Royal, zijn ex-partner en moeder van zijn vier kinderen. Niet partijvoorzitter Hollande, maar Royal deed toen een gooi naar het allerhoogste.

Gedurende zijn tienjarig partijleiderschap stond Hollande (57) bekend als een geestige, vaak scherpe commentator van het regeringsbeleid. Zonder dat er voor hem een echt grote rol leek weggelegd: alleen zijn moeder, die voor hem lid werd van de PS, twijfelde er nooit aan dat zijn toekomst in het Elysée lag. Maar hij ging op dieet, oefende op zijn toon en een vastberaden blik. Hij meldde zich als eerste kandidaat en trotseerde de woede van Dominique Strauss-Kahn, die eiste dat hij zich terugtrok. "Als hij zo doorgaat, zit er straks niets voor hem in als ik president ben", dreigde DSK.

De glimlach die hem vroeger kenmerkte is nu minder vaak te zien, want de 'toestand van het land' is ernstig. Tijdens de tv-debatten van de laatste weken leek hield hij die presidentiële pose vol en ging confrontaties zoveel mogelijk uit de weg. Dat irriteerde, maar hij behield een ruime voorsprong op de nummer twee, Martine Aubry.

Zijn aanhang in Toulouse prijst zijn streven een 'normale president' te zijn. Niet normaal in de zin van gewoon, maar, zoals Hollande het zelf uitdrukt, als in alles het tegendeel van de huidige president die 'alle macht naar zich toetrok, de rijken bevoordeelde en de Fransen tegen elkaar opzette'.

Gematigdheid is de eigenschap waar in een klimaat van crisis en een flink aantal politiek-financiële affaires het meest behoefte aan is, redeneert Hollande. 'Sarkozy en de morele crisis' beslaat na de signeersessie het grootste en meest succesvolle deel van zijn speech in een broeierige zaal met ruim drieduizend supporters die Fran-çois président scanderen.

Hollande is in vorm, spreekt bijna een uur lang, uit het hoofd. "Met deze president ging niets op een gewone manier", gebaart hij met zijn armen zwaaiend. "Hier moet een eind aan komen. Elke dag zijn er nieuwe onthullingen over koffertjes met geld, vage intermediairs, rechters die opdrachten 'van boven' krijgen, mensen die worden doorgelicht door de politie."

Het laatste verwijst naar berichten dat onderzoek is gedaan naar zijn huidige vriendin, de journaliste Valérie Trierweiler. Het kamp van Sarkozy ontkent er iets van te weten. Trierweiler, die enkele oud-collega's in het persvak komt begroeten, deed aangifte.

Hollande sluit af met een overdenking over François Mitterrand, de laatste socialist die de présidentielles wist te winnen. In 1981, het jaar waarin hij werd gekozen, hield Mitterrand zijn laatste meeting in Toulouse. "Geef mij uw steun, zodat ik u kan leiden naar een overwinning die net zo groots kan zijn als toen." Zijn laatste woorden worden overstemd door een staande ovatie.

François Hollande is de favoriet morgen bij de primaires, de voorverkiezingen in de Franse Parti Socialiste (PS). Na vijf jaar Sarkozy wil hij een 'normale president' zijn.

Niet alleen de ongeveer 200.000 leden van de PS, iedereen kan meedoen aan de primaires. Als je maar ingeschreven staat als kiezer, en een verklaring ondertekent dat je je herkent in 'de waarden van links en de republiek'. Misschien stemmen morgen bij de eerste ronde (de twee ronde vindt een week later plaats) twee miljoen Fransen, misschien meer, misschien minder. Opiniepeilers kunnen er erg naast zitten, omdat zij niet weten wie precies hun stem uitbrengen. Zo zou de meest linkse kandidaat Arnaud Montebourg kunnen profiteren als veel groene en radicaal-linkse kiezers komen opdagen.

'Primaires' worden de norm
De primaires zijn in ieder geval een groot succes. De drie tv-debatten tussen de zes kandidaten trokken veel kijkers. De concurrent - de centrumrechtse UMP waarbij de kandidatuur van Sarkozy niet wordt aangevochten - zal het de volgende keer ook doen.

undefined