Een onaangekondigde onderwijsstaking zou meer effect hebben

“Als de juf gaat staken, ga ik met oma naar de dierentuin!” “Wij gaan skiën in Winterberg!” “Nou, wij blijven lekker thuis, want papa is op vrijdag altijd vrij!”

Ik heb pleinwacht en vang deze eerlijke conversatie tussen een drietal leerlingen op. En hoewel ik het fijn voor hen vind dat ze een dagje geen les hebben, vind ik dit wel een beetje scheef. De leerlingen lekker vrij en hun juffen en meesters maar staken.

Volgende week staat de actieweek voor meer investeringen in het onderwijs gepland. Met als apotheose op vrijdag 15 maart een manifestatie op het Malieveld in Den Haag.

Een uitstekend plan, dacht ik zo. Want ja, de geldkloof tussen het primair en voortgezet onderwijs is nog steeds veel te groot, de opleiding en het beroep moeten aantrekkelijker worden gemaakt en ook mag de kabinetsportemonnee worden getrokken als het gaat om extra handen in die te volle klassen en verlichting van de werkdruk. En dus laten de leerkrachten weer van zich horen.

Als ik heel eerlijk ben – niks ten nadele van de club strijders die de stakingen keer op keer organiseren, want dikke vette pluim – vind ik zo’n op tijd aangekondigde stakingsactie wel een beetje braaf. Omdat de staking ruimschoots op tijd wordt aangekondigd, hebben ouders alle tijd om opvang voor hun kroost te regelen. Daarbij zijn de woensdagen en vrijdagen discutabele stakingsdagen, omdat er dan al veel ouders vrij zijn of thuiswerken. Ik vraag me daarom af of een aangekondigde staking wel voldoende nut heeft.

Complot

Misschien wel, misschien ook niet. Maar ik denk dat een onaangekondigde staking niet verkeerd zou zijn. Dat alle leerkrachten van Nederland met elkaar via geheime aanwijzingen een complot smeden om plotsklaps het werk neer te leggen. Op een moment dat niemand het verwacht. Bam.

Dit zie ik dan als volgt voor me. Op een avond rond een uur of tien delen de leerkrachten – het liefst via een ouderwetse telefoonboom – de ouders doodleuk mede dat de school de volgende dag dicht is. “Goedenavond met de juf, morgen gaan we staken dus Niels, Sara en Merel mogen thuisblijven! Tot overmorgen.” Tuut tuut tuut. Geloof me, dan breekt er paniek uit.

Die paniek is hard nodig; het zal uiteindelijk leiden tot support. Ouders zeggen dat ze vierkant achter het onderwijzend en ondersteunend personeel staan, omdat ook zij op alle vlakken beter onderwijs voor hun kinderen willen. En daarom stel ik voor daad bij woord te voegen en nodig ik ouders uit massaal richting de Hofstad te gaan en van zich te laten horen. Misschien heeft het dit keer meer effect.

Ouders die voor ons staken. Wederom een uitstekend plan. Vangen wij de kinderen wel op en gaan wij lekker met ze skiën of gezellig naar de dierentuin.

Naomi Smits heeft les op basisschool De Krullevaar in De Meern. Voor de onderwijspagina’s van Trouw schrijft ze over het wel en wee van haar groep 3. Lees hier al haar columns.