Een Marieke Lucas Rijneveld-fan in Sidi Bou Said

We gingen naar het verjaardagsfeest van een vriend van ons. Hij woont in Sidi Bou Said, het mooiste dorp van Tunesië. Zijn huis ligt verstopt in een van de meanderende straatjes boven op de heuvel.

Alle huizen in het dorp zijn wit en hebben blauwe deuren en kozijnen. Daar wordt door de gemeente toezicht op gehouden. Als je in Sidi Bou Said woont, mag je je deur niet paars of groen verven.

Ik ken geen charmanter ingericht huis dan dat van onze vriend. De meubels en de kunst aan de muur zijn verzameld in de loop van de tijd dat hij in Tunesië woont. Het is een genot om er te zijn en een beetje om je heen te kijken. Maar goed, dit was een verjaardagsfeest. Ik besefte dat het niet zo sociaal zou overkomen als ik meer geïnteresseerd was in de inrichting dan de mensen.

Een nogal innige band met de lokale straathonden

Ik raakte aan de praat met een Amerikaanse vrouw. Ik zag haar regelmatig in de broodjeszaak waar ik graag kom. Ze zat daar vaak in haar eentje te werken en had een nogal innige band met de lokale straathonden. Als die bij haar tafeltje kwamen, werden ze minutenlang hartstochtelijk door haar geknuffeld. Het leek me niet zo heel hygiënisch. Maar ze houdt blijkbaar erg van honden.

Toen ik vertelde dat ik schrijver was, begon ze over het boek dat ze aan het lezen was. Ze had het gevonden in een boekhandel in Tunis, die een paar Engelstalige paperbacks op voorraad had. De titel was The Discomfort of Evening. Ze probeerde de naam van de auteur uit te spreken (Marieke Lucas Rijneveld) maar daar kwam ze niet helemaal uit.

Ze had het boek gekocht omdat het de International Booker Prize had gewonnen, maar ook simpelweg omdat het aanbod Engelstalige boeken nogal beperkt was. Thuis begon ze te lezen. Ze was er onmiddellijk door gegrepen. Ik weet niet meer precies hoe ze het formuleerde, maar het kwam erop neer dat de inhoud iets heel persoonlijks bij haar raakte.

Heel erg bijzonder

We vonden dit allebei wel heel erg bijzonder: een Amerikaanse vrouw koopt in een boekhandel in Tunesië een boek, dat zich afspeelt in een Nederlands, gereformeerd boerenmilieu, en ze herkent daarin veel van haar eigen jeugd in Missouri.

We praatten nog even door over Rijneveld. Ik vertelde dat ik hem had leren kennen tijdens een lezingentournee door België. We konden meteen goed met elkaar opschieten. Niet lang daarna ging ik naar het buitenland en werd hij een wereldster.

Ik was blij dat ik op het verjaardagsfeest niet alleen maar naar de mooie meubels en kunst had staan staren. Want dan had ik de ontmoeting met deze Amerikaanse Rijneveld-fan gemist.