Een jaar sinds de laatste vrouw bij Sven Kockelmann aanschoof

Toen ik afgelopen donderdag werd gebeld met de vraag of ik wilde komen, wist ik eigenlijk niet wat voor programma het was. Ik heb geen tv en ik leef onder een steen. Presentator Sven Kockelmann kende ik niet. Maar direct nadat ik op mijn facebookpagina had vermeld dat ik te gast zou zijn in het televisieprogramma 'Oog in oog' begonnen mensen me waarschuwingsberichten te sturen. 'Pas je wel op? Hij walst over mensen heen en hij is eropuit om je te ontmaskeren.' Aangezien ik geen masker draag dacht ik vooral: 'Laat maar komen die Sven, want ik heb niets te verbergen.' En dat is ook wat ik tegen de redactiedame zei: "Hij mag me alles vragen, ik heb geen geheimen en ik ben expert op het gebied van mezelf, dus ik weet het tóch beter."

Maar goed, door de waarschuwingen leek het me verstandig om toch even op uitzendinggemist te kijken waar ik zou belanden en wat voor type die Sven nu was. Ik scrolde een beetje langs de afleveringen van het afgelopen jaar om te zoeken naar uitzendingen met mensen waar ik op een of andere manier een soort van verwantschap mee heb. Vrouwen bijvoorbeeld, om mee te beginnen. Maar, eh, die waren er niet. Geen enkele. Nul.

Wat ik wel las: 'Sven Kockelmann toetst de argumenten en de geloofwaardigheid van mensen met grote invloed op het publieke debat en de samenleving.'

En er bekroop me een gevoel van lichte irritatie. Denkt deze Sven Koppelmann nu serieus dat er geen vrouwen zijn die hieraan voldoen? Ik bedoel, ik heb natuurlijk wel meegekregen (ja, die discussie kwam zelfs tot onder mijn steen!) dat er veel gesproken is over een ongelijke man-vrouwverhouding op televisie. Volgens mij was het Jeroen Pauw die eens zei dat er nu eenmaal minder vrouwen op bepaalde functies zitten dan mannen en ik heb ook vaak gehoord dat vrouwen vaker 'nee' zeggen op een uitnodiging voor een televisie-programma. En weet u, deze argumenten kloppen volgens mij ook gewoon. Dit is dus een logische verklaring voor ongelijkheid, maar extra reden om relevante vrouwen de ruimte te geven.

Tegelijkertijd durf ik te stellen dat het in Nederland (!) in de huidige tijd deels aan de vrouwen zelf ligt dat het voor vrouwen moeilijker is om carrière te maken/hogerop te komen dan voor mannen. Waarom? Nou, omdat het grootste deel van de vrouwen in Nederland helemaal geen carrière wil maken. En helemaal niet fulltime wil werken. Dat is prima, maar op het moment dat een grote meerderheid van de vrouwen deze keuzes maakt, schept dat een verwachtingspatroon waardoor die enkele vrouw die wel voor de volle 100 procent voor haar carrière gaat eerst moet bewijzen dat ze überhaupt hard wil werken en pas daarna toekomt aan bewijzen dat ze ook nog ergens in uitblinkt.

Wanneer er dan ook nog iemand televisieprogramma's maakt die een afspiegeling zouden moeten zijn van mensen die van invloed zijn op de samenleving en de vrouw ontbreekt hier volledig... (oké, vorig seizoen mochten twee vrouwen aanschuiven), dan schept dat nóg een extra te doorbreken dingetje in het verwachtingspatroon van velen als het gaat om de (potentiele) positie van vrouwen.

Wanneer u dit leest is de uitzending al geweest (gisteren), en weet u of ik Sven op zijn sodemieter heb gegeven. Hoe dan ook weet u nu dat hij dat verdient.

undefined