Duitse asieldienst verdacht van fraude

Het kantoor van de Duitse migratiedienst in Bremen (Bamf) mag voorlopig geen besluiten meer nemen over asielaanvragen. Dat heeft de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Horst Seehofer bepaald. Daarmee breidt het schandaal rond de corruptie bij de Duitse asieldienst in Bremen zich uit. Een maand geleden werd bekend dat daar tussen 2013 en 2016 aan minstens twaalfhonderd mensen onrechtmatig asiel is verleend.

Tien andere afdelingen in Duitsland worden verdacht van onregelmatigheden. De Duitse asieldienst, het zogeheten Bundesamt für Migration und Flüchtlinge (Bamf), heropent daar steekproefsgewijs 8.500 dossiers van mensen die een verblijfsvergunning kregen. In Bremen komen de asielaanvragen van álle mensen die sinds 2000 een vergunning kregen opnieuw onder de loep. Dat gaat om achttienduizend mensen. Van zeshonderd mensen is hun verblijfsvergunning inmiddels al herroepen.

Oppositiepartijen FDP en de AfD roepen om een parlementair onderzoek naar de ongeregeldheden bij het Bamf. Het vertrouwen in de Duitse asieldienst is geschokt, meent FDP-leider Christian Lindner. “Het is te betwijfelen of de voorvallen in Bremen echt een uitzondering waren.” De andere partijen gaan nog niet mee in de eis voor een parlementair onderzoek maar willen wel dat Seehofer orde op zaken brengt in de asieldienst, waar hij politiek voor verantwoordelijk is.

Crisis

Nog maar een maand in het zadel beleeft Seehofer zijn eerste grote crisis. Sprong hij aanvankelijk op de bres voor het Bamf, nu kondigt hij harde maatregelen aan, waarbij hij ontslagen niet uitsluit. De positie van Jula Cordt, sinds begin 2017 voorzitster van de organisatie, hangt aan een zijden draad. Volgens Bild heeft het openbaar ministerie in Neurenberg een onderzoek naar haar en drie andere Bamf-leidinggevenden geopend, wegens het assisteren bij het verlenen van onrechtmatige verblijfspapieren.

Van 2013 tot 2016 zijn in de afdeling in Bremen minstens 1200 asielbeslissingen frauduleus tot stand gekomen door toedoen van de afdelingsleidster Ulrike B. Ze zorgde er samen met twee advocaten en vermoedelijk een tolk – naar deze vijf personen loopt althans een gerechtelijk onderzoek – voor dat mensen een Duitse pas kregen, ook als hun papieren niet op orde waren of hun identiteit onduidelijk. Een van die advocaten was Ifran C, in Hildesheim. Hij liet zich er 700 tot 1000 euro voor betalen.

Er wordt steeds meer bekend over de reikwijdte van de fraude. Eerste aanwijzingen zouden er al in 2014 zijn geweest, daarna volgden ettelijke brandbrieven. Duitse media legden de hand op interne mails, waaruit blijkt dat de landelijke top van de asieldienst, in het hoofdkantoor in het Beierse Neurenberg, al sinds 2016 op de hoogte was van ongeregeldheden. Daarna zou vooral geprobeerd zijn reputatieschade te voorkomen, niet om de waarheid boven tafel te krijgen.

Zo gelastte een leidinggevende in 2017 een intern onderzoek, maar gaf tegelijk opdracht dat ‘geruisloos’ te laten verlopen. Het beeld dat veel werd verdoezeld wordt versterkt door de manier waarop met Josefa Schmid is omgegaan. Zij was de nieuwe afdelingschef in Bremen en stuurde eind februari een document van 99 pagina’s aan het Bamf-hoofdkantoor, waarin ze reconstrueert wat er mis ging. Volgens haar klopten de beslissingen bij 3332 asielaanvragen niet. Schmidt werd uit haar nieuwe functie ontheven en terug naar Beieren gestuurd.

Lees ook: Duitse minister wil afgewezen asielzoekers sneller het land uit

Minister Seehofer reageert op gebeurtenissen in het plaatsje Ellwangen, waar asielzoekers de uitzetting van een Togolese man verhinderden. Het voorval zet het Duitse asieldebat op scherp.