Digitaal onderwijs / Een school zonder schoolbord en krijtjes
Krijtjes, die kennen ze niet meer op de Albert Plesmanschool. De school is als een van de eerste helemaal overgestapt op digitale schoolborden. „Ik zou niet meer op een school met een gewoon bord willen werken."
Op de Rotterdamse basisschool is het bijna leuk om spellingles te krijgen. Als je een rijtje werkwoorden hebt vervoegd in je schrift, maak je namelijk een goede kans om de antwoorden op het digitale schoolbord te schrijven. En dat kan gewoon met je vinger.
Voor meester Henk-Piet Goudappel is het een uitkomst. Om goed uit te leggen hoe je een voltooid deelwoord vervoegt, maakt hij gebruik van een denkstappenkaart waarmee leerlingen schematisch kunnen volgen hoe je tot het goede antwoord komt. Met een simpele muisklik of een aanraking van het bord tovert hij het schema tevoorschijn.
„Vroeger stond ik met een A-4tje te pielen voor de klas of moesten leerlingen telkens in hun boek kijken. Met het smartboard kan iedereen volgen wat ik zeg, ook als je achterin de klas zit.”
Vandaag houdt Stefan uit groep zeven een spreekbeurt. Over motoren, want ’later wil ik ook een motor en mijn vader heeft er ook een’.
De hele spreekbeurt is gemaakt met het computerprogramma powerpoint. Op elk sheet staat een plaatje en met een eenvoudig tikje op het digitale bord komt er een geluidsfragmentje uit de boxen.
Goudappel kijkt er al lang niet meer van op. Hij schat dat acht van de tien spreekbeurten al met het presentatie-programma zijn gemaakt.
„Met zo’n presentatie denken kinderen veel beter na over de opbouw van hun verhaal. Bovendien ben je af van de blaadjes die door worden gegeven in de klas. Dat leidt alleen maar af.”
In groep vijf gaan de luxaflex dicht en de lichten uit. Het felle schijnsel van de projector aan het plafond wordt dan nog duidelijker op het digitale schoolbord geprojecteerd.
Vanaf haar bureau start juf Paulien Warnaar geschiedenisles twee van hoofdstuk negen op.
Het gaat over de geschiedenis van kleding wassen. De belangrijkste punten komen klik voor klik op het bord. Warnaar zou niet meer op een school met een gewoon bord willen werken. „Je kan het thuis makkelijk voorbereiden en de lesstof slaat veel beter aan.”
Michelle Baas loop stage in de klas van Paulien Warnaar. Ze is derdejaars studente aan de pabo bij InHolland in Rotterdam en erg enthousiast over het digitale schoolbord. Op haar pabo zijn de schoollokalen ook voorzien van smartboards, maar wordt er bijna nooit gebruik van gemaakt. „Dat ligt aan de docenten. Dat zijn vijftigers die daar niet aan willen beginnen.”
In elk lokaal van de Rotterdamse basisschool hangt nog een klein whiteboard. Daar worden mededelingen opgeschreven, zoals namen van kinderen die weekdienst hebben.
Nu hebben leraren van de Albert Plesmanschool nog extra werk aan het inscannen van denkstappenkaarten en het maken van digitale geschiedenislessen. Maar volgend schooljaar kunnen ze het gewoon weer uit de computer halen en besparen ze zo juist tijd.
