Voor de klas
Die minsommen komen morgen wel, eerst deze dampende kwestie
'Juf? Iemand heeft niet doorgespoeld bij de wc. En er ligt een dikke drol in!' Dave kijkt mij met grote ogen aan. Ik antwoord dat dat niet zo mooi is en vraag aan mijn lieve leerlingen wie vergeten is om door te trekken.
Er wordt gegniffeld in de klas en bijna alle hoofden schudden van nee. "Oh, dat was ik!", roept Janneke net iets te enthousiast en ze huppelt vrolijk naar het toilet om het klusje te klaren.
Zodra Janneke terug is, begin ik met de rekeninstructie. Er staan minsommen op het programma en dat vraagt toch wel de nodige aandacht. Na het benoemen van het lesdoel en het activeren van de voorkennis, steekt Moos zijn vinger op. Ik kijk hem verbaasd aan; nu al? "Het is belangrijk, juf!" zegt hij. "Oké, wat wil je weten?" vraag ik. "Nou, hoe wordt poep eigenlijk gemaakt?"
En daar sta je dan met al je rekenmaterialen en je keurig voorbereide les. Ik ben de groep in een split second kwijt en heb geen zin om maar een poging te wagen ze weer bij de les te krijgen. Ik geef mijn derdegroepers groot gelijk. De werking van de darmflora en -fauna is natuurlijk vele malen interessanter dan rekenen. Die minsommen komen morgen wel. Als leerkracht moet je kunnen loslaten en inspringen op wat leeft.
Eet bananen
"Hoe poep dus wordt gemaakt?", herhaal ik de vraag. Gelukkig heb ik vroeger bij biologie bij bepaalde onderwerpen goed opgelet en ik vertel hoe de spijsvertering in elkaar steekt. Groep 3 hangt aan mijn lippen. Als ik klaar ben, schieten er een boel vingers de lucht in. Alle kinderen willen iets kwijt over deze dampende kwestie en vooral hun eigen ervaringen delen.
Zo heeft Jeff soms keutels als hij moet drukken en Foaud groene poep als hij spinazie heeft gegeten. Frederik en Bente hebben laatst diarree gehad; Joey adviseert ze om in het vervolg bananen te eten. Semmi weet dat poep in het riool terechtkomt en Ties vindt het ongelooflijk stinken. Kelly heeft wel eens geurloze drollen gedraaid en Nic is helemaal in de ban van de poepfabriek.
Tijdens de gymles stuur ik mijn onderwijsassistente-in-opleiding naar de dichtstbijzijnde supermarkt om ontbijtkoek, stroop en pindakaas te halen. Als je om poep vraagt, kun je poep krijgen. En zo zitten er 's middags zevenentwintig zes- en zevenjarigen heerlijk te kleien. Het is een geweldige les. De weeïge doch smeuïge pindakaaslucht verspreidt zich door de school.
Directeur Pim komt even poolshoogte nemen en treft een groep aan die onder de bruine smurrie zit. "Tja", leg ik uit, "groep 3 wilde geen minsommen oefenen, maar weten waar poep vandaankomt." En dan verschijnt er een nog grotere glimlach op mijn gezicht. Want opeens weet ik weer waarom ik het onderwijs in ben gegaan. Onder andere om deze spontane acties.
Naomi Smits is docent in het basisonderwijs. Voor Trouw schrijft ze over het wel en wee van haar groep 3.
