Diamond wist echt niks van het gesjoemel
Oud-topman Barclays doet er tijdens verhoor meest het zwijgen toe
'Ik vraag me af of we nu echt wat wijzer zijn geworden', zo beëindigde de voorzitter van de Britse vaste Lagerhuiscommissie voor financiën het drie uur durende verhoor van de afgetreden topman Bob Diamond van Barclays.
De omstreden bankier had een simpele verdediging. De meeste vragen liet hij onbeantwoord. De commissie hoorde in plaats van antwoorden voortdurend hoe 'verkeerd' het sjoemelen met de rente was en hoezeer de gewezen topman van zijn Barclays hield.
De bankier, die ieder jaar in totaal bijna 25 miljoen euro verdiende, wist niets van het gesjoemel binnen zijn bank met het Libor-tarief - de rente waartegen banken onderling aan elkaar lenen. Tegelijk benadrukte hij herhaaldelijk dat 'het voor niemand als een verrassing kon komen'. De Wall Street Journal en Bloomberg schreven in 2008 al over de manipulaties van Libor door banken. 'Dat was voor u geen reden om intern een onderzoek te doen?', vroeg de voorzitter van de Lagerhuiscommissie.
Er waren kennelijk geen alarmbellen gaan rinkelen toen Barclays altijd een van de hoogste rentestanden doorgaf. De toezichthouders hadden direct een sectorbreed onderzoek moeten instellen volgens Diamond, die verder niet met een beschuldigende vinger wees naar de toezichthouders of de ministers die in 2008 aan de macht waren.
Daarover werd, voorafgaand aan het verhoor, druk gespeculeerd omdat in een telefoongesprek tussen hem en de een-na-hoogste man van de Bank of England, Barclays een hint zou hebben gekregen om zijn Libor-standen te verlagen. Binnen regeringskringen maakten hoge functionarissen zich daar zorgen over. Diamonds ondervragers drongen ook hier niet aan. Voor menig waarnemer een bewijs dat het onderzoek naar de bankensector geleid moet worden door een rechter. De Labour- partij vindt dat zo'n rechter daartoe beter in staat is dan de groep van Hoger- en Lagerhuisleden, zoals de regering dat wil. Het Lagerhuis stemt daar vandaag over.
Diamond zei dat hij pas vorige maand was ingelicht over de uitkomsten van het jarenlange onderzoek van de toezichthouders. 'Ik werd er ziek van toen ik erover hoorde en de e-mails van de handelaren las'.
Maar was hij - de man die ook wel 'het onaanvaardbare gezicht van het kapitalisme' wordt genoemd - niet verantwoordelijk voor een bedrijfscultuur waarin niemand naar zijn baas durfde te stappen om de fraude aan te kaarten? De vraag werd meerdere keren en in diverse vormen gesteld. Diamonds antwoord: Wij hebben direct resoluut opgetreden toen wij erachter kwamen, volledige openheid betracht en de beste advocatenkantoren ingeschakeld om alles te onderzoeken. 'Dat is de cultuur van Barclays.'
'Weet u wat de waarden waren van de Quakers die Barclays hebben opgericht?', vroeg Labour-Lagerhuislid John Mann. 'U zou ze op uw knokkels moeten tatoeëren.' Eerlijkheid, integriteit en zuiver handelen. Diamond blijft stil. 'Dat zijn mijn waarden', zegt de gewezen topman uiteindelijk.
'U was verantwoordelijk', vervolgt Mann. 'Mensen suggereerden malversaties. U was of medeplichtig, vreselijk nalatig of totaal incompetent.' Diamond kan alleen maar herhalen dat het verkeerd was wat er was gebeurd.
De Amerikaan liet twee keer de kans voorbijgaan om, zoals een ondervrager het zei, moreel leiderschap te tonen, door aan te kondigen zijn enorme bonussen op te geven. 'Dat is een zaak voor de raad van commissarissen', was het korte antwoord.
ECONOMIE 15 Lastige keus: nuts- of zakenbank
undefined
