Den Haag heft veel te veel btw op klassieke cd’s (opinie)

Het is me al jaren een doorn in het oog. Schaf een willekeurig kasteelromannetje aan, een literair hoogtepunt of een ranzig pornoblaadje en uit de kassabon kun je opmaken dat er 6 procent btw is betaald. Koop je daarentegen een op cd vastgelegd meesterwerk van Monteverdi, Vivaldi, Bach, Mozart of een andere serieuze componist, dat levert de Haagse schatkist 19 procent aan omzetbelasting op. Zoiets is onnatuurlijk en valt niet goed te begrijpen.

Een aantal jaren geleden voerde ik een korte correspondentie over dit onderwerp met oud-D66-fractievoorzitter Boris Dittrich. Die maakte zich toen samen met zijn GroenLinks-collega Femke Halsema sterk voor de handhaving van de vaste boekenprijs in Nederland. Aanhakend op dit onderwerp kwam ik met een pleidooi de digitale geluidsdrager onder te brengen in het lage btw-tarief. Het idee sprak hem aan. Hij vond dat er in dit geval geen doorslaggevende grond aanwezig was om muziek anders te beoordelen dan literatuur of lectuur. Hij beloofde een en ander voor te leggen aan zijn collega Francine Giskes, die toen voor D66 belastingzaken in portefeuille had. Ik heb er nooit meer iets van gehoord.

Nu lees ik in de krant dat de Europese Commissie een lijst heeft gepubliceerd met producten en diensten waarop de EU-landen een laag btw-tarief op los mogen laten. Zo wordt de mogelijkheid geformaliseerd om restaurants, arbeidsintensieve diensten, maar ook wegwerpluiers lager te belasten. Uit de Nederlandse koker komt het gehonoreerde idee ook luisterboeken onder het lage tarief te brengen. Die worden straks dus goedkoper aangeboden. Bij de voorgestelde herschikking van de btw-tarieven doet zich een mooie kans voor om de klassieke cd (ik preek voor eigen parochie) als cultuurdrager van Europees muzikaal erfgoed voortaan te laten vallen onder het lage btw-regime. De prijsverlaging van 10 procent zal een stimulans van waarde zijn voor de klassieke cd-branche. En wat te zeggen van het signaal dat Den Haag en Europa door zo’n beslissing zouden afgeven!

Via de radio hoor ik minister Bos verklaren dat hij verheugd is over het Europese voorstel. Maar naar feiten en rugnummers gevraagd, hult hij zich in de bekende Haagse breedsprakigheid.

Zijn collega minister Plasterk van onderwijs, cultuur en wetenschap steekt nooit onder stoelen of banken een liefhebber te zijn van klassieke muziek. Als koorlid zingt hij jaarlijks Bachs Mattheuspassie en hij is, getuige zijn optreden tijdens het afgelopen Edison Gala, ook een liefhebber van klassieke muziek op cd. Van hem zou je mogen verwachten dat hij aan dergelijke geluidsdragers een educatieve en culturele waarde toedicht. Wellicht kan hij er bij zijn collega Bos op aandringen het gelijkheidsbeginsel in dezen te laten gelden en de cd als drager van cultureel erfgoed onder te brengen in het lage btw-tarief. Het is, als ik minister Bos goed heb verstaan, een kwestie van willen.