Column
De wreed- en rekbaarheid van tijd
Toen ik onlangs schriftelijk mijn adres aan iemand doorgaf en mijn huisnummer uitschreef in letters in plaats van in cijfers, volgde er een discussie over de identiteit van getallen.
Degene aan wie ik mijn adres gaf, vond dat ik het getal ontkende door in plaats van '43', voluit 'drieënveertig' te schrijven. Dat is toch vreemd wanneer het om een huisnummer gaat, zei ze.
Drieënveertig is drieënveertig, zei ik. Het blijft hetzelfde huisnummer, we begrijpen elkaar.
Nee, zei ze. Jij maakt er letters van. En dat is toch echt iets anders. Je moet zorgvuldig zijn; alles kent zijn eigen plek. Je woont op nummer 43.
Misschien had ze gelijk. Al hing het - zoals veel in het leven - weer eens van de inhoud af. Soms is een getal een getal. Bijvoorbeeld als het om rekensommen gaat. Of om de prijs van een brood. Al is de prijs van een brood voor dadaïsten een gedicht, maar als ik nu de dadaisten erbij ga halen, wordt het helemaal een rommel.
Af en toe verdient een getal het om in letters te worden gegoten, zei ik. Als ik zeg hoe oud ik ben, hoeveel jaar ik al leef, dan gebruik ik liever letters, zodat mijn leeftijd meer gewicht draagt. Want cijfers zeggen me niet zoveel. Een cijfer is te abstract, letters geven er beter vorm en inhoud aan.
Wreedheid van tijd
De discussie duurde, zoals u zult begrijpen, een eeuwigheid, maar de eeuwigheid betekent niets, zeker niet in de wereld van getallen; welk getal kan de eeuwigheid uitdrukken? Ik dacht aan deze discussie over cijfers en letters en de betekenis van een eeuwigheid toen ik de schitterende documentaire '0,03 seconde' van Suzanne Raes bekeek op Uitzending Gemist. Eén (1) ding was in ieder geval meteen helder: 0,03 seconde kan niets anders zijn dan 0,03 seconde. Het gaat hier om tijd en de tijd telt nauwkeurig. Raes volgde een aantal topzwemmers in aanloop naar de Olympische Spelen van 2016. De zwemmers trainen op Spartaanse wijze om hun techniek en snelheid te perfectioneren en tijdens die ene race de beste te kunnen zijn. Ze trekken baan na baan; een optelsom van seconden, minuten, uren, dagen, jaren, om zichzelf in de eeuwigheid vast te kunnen leggen.
Wat de documentaire zo mooi maakt, is dat ze de rekbaarheid en de wreedheid van tijd laat zien. Een paar milliseconde maken het verschil tussen winst en verlies. Of, zoals Kromowidjojo vrij vertaald zegt: een nagellengte verschil bepaalt hoe de wereld jou ziet, daar kan je niets meer aan veranderen. Ze zien geen goede race, ze zien alleen het verlies.
Zo is het iedere dag, niet alleen voor sporters. We trainen onszelf een leven lang, voor wat dan ook, in wat dan ook, om op een beslissend moment te kunnen winnen. Er moet een punt zijn waarop onze inspanningen letterlijk concreet gemaakt worden, zodat de anderen zien wie we zijn; en dat is niet alleen een geboortedatum, een adres, cijfers; we bestaan.
