De weinig verheffende vingerwijzing naar Wilders

Lees ze, omdat al die verhalen het menselijke weefsel vormen van een tragedie die in ons collectieve geheugen dient te worden opgenomen. Ook omdat ze naast angst ook getuigen van de moed, het altruïsme en de onderlinge solidariteit van zeer jonge mensen met idealen, die in acuut levensgevaar verkeerden. Maar lees ze ook omdat in de discussie die na de Noorse moordpartij in Nederland is ontstaan, zich een verbazingwekkend gebrek aan empathie heeft gemanifesteerd.

Hier draait het sinds afgelopen weekeinde bijna uitsluitend om de Nederlandse schuldvraag rond het Noorse bloedbad. Met een ongekend elan van revanchisme na de recente vrijspraak van Wilders, probeert een deel van de Nederlandse intelligentsia het Noorse drama te 'instrumentaliseren' (gun me voor deze keer dit door het woordenboek niet opgenomen gallicisme).

Wilders is inderdaad door Breivik veelvuldig instemmend aangehaald. En Wilders is inderdaad een grofgebekte misthoorn die met zijn gemakzuchtige en kwetsende oneliners een debat over kwesties van wezenlijk belang vervuilt. Om hem hierop aan te spreken, hoeft men niet het leed van slachtoffers en nabestaanden te misbruiken.

Maar de pogingen van sommige opiniemakers of media om de PVV-leider koste wat het kost aan de daden van terrorist Breivik te liëren, zijn niet echt verheffend. Daarbij zijn ze contraproductief. Door te pogen Wilders in diskrediet te brengen via associatie met Breivik, heeft men het land in een felle opleving van polarisatie gedompeld. En het is juist door het scheppen en scherpen van tegenstellingen dat de schoorsteen van Wilders kan roken.

Bovendien kan Wilders op zijn beurt met gemak aanvoeren dat de politieke goden hem toch welgezind blijven. Zo lekte gisteren een e-mail van PvdA-ideoloog Slikker uit waarin hij afstand neemt van wat hij noemt 'multiculti theedrinken'. Ook schrijft Slikker: 'We hebben het de afgelopen weken in alle gesprekken en onderzoeken weer haarfijn te horen gekregen; dit kabinet is goed bezig. Ze zijn daadkrachtig en helder, zetten goede stappen op de veiligheidsagenda en de bezuinigingen mogen dan niet fijn zijn, nodig zijn ze wel.'

Leg eens uit hoe de vermeende geestelijk vader van Breivik ook peetoom kan zijn van een regering die door de PvdA half met afgunst wordt bewonderd? En dan heb ik het nog niet over de duizenden stickers gehad die deze week door heel Engeland op muren zijn geplakt door de beweging van moslimfanaticus Anjem Choudary. 'U betreedt een sharia-zone, islamitische wetgeving wordt afgedwongen' zeggen de stickers. Om in polariserende termen te spreken: wie, met zijn gedachtegoed, is dan verantwoordelijk voor de nieuwe Breiviks? Wilders of juist Choudary? Met deze niet te beantwoorden retorische vraag wens ik u en mezelf een prettige vakantie.