De toekomst is nu, maar nog even geduld

,,Wegen? Waar wij heen gaan, hebben we geen wegen nodig." En zoef, daar vliegt de tijdreizende auto DeLorean, richting toekomst. Het is het einde van filmklassieker 'Back to the Future', uit 1985. In deel twee, uit 1989, zien we hoe het afloopt. In 2015. De toekomst is eindelijk hier. Een korte beschouwing of het toekomstbeeld van regisseur Robert Zemeckis uit 'Back to the Future II' enigszins spoort met de werkelijkheid.

undefined

Vliegende auto's

De met een plutoniumreactor gepimpte DeLorean van Doc Brown (Christopher Lloyd) moet een bepaalde snelheid halen om de tijdsprong te maken, in deel twee klapt hij z'n wielen in, en stijgt hij op. In 2015 rijden auto's namelijk niet meer. Ze vliegen. Auto's vliegen wel vaker in toekomstfilms, zie bijvoorbeeld Ridley Scotts 'Blade Runner' (1982) of Luc Bessons 'The Fifth Element' (1997) - wel is het daar respectievelijk 2019 en de 23ste eeuw. Tegenwoordig zijn er elektrische auto's, waterstofauto's, er wordt geëxperimenteerd met zelfrijdende auto's, maar vliegende auto's - daarvoor is het nog iets te vroeg.

undefined

Hoverboards

Dat zwevende skateboard is vermoedelijk één van de allercoolste toekomstdromen uit de 'Back to the Future'-films. Hoofdpersoon Marty McFly (Michael J. Fox) is in de jaren tachtig verslingerd aan skateboarden en blijkt dat in deel twee ook zonder wieltjes te kunnen. Regisseur Zemeckis claimde destijds dat hoverboards echt bestonden, maar nog te gevaarlijk waren om op de markt te brengen. Onzin. Net als een vrij overtuigend reclamefilmpje van het bedrijf HUVr vorig jaar - waarin onder andere Christopher Lloyd het hoverboard aanprees - een grap bleek te zijn. Wel zijn er verwoede pogingen gedaan om zwevende skateboards te bouwen, met bladblazers of magnetisme. Maar ze liggen nog lang niet in de winkel. Dus gewichtloos door een halfpipe vliegen: helaas.

undefined

Zelfstrikkende schoenen

Nike Air MAG heten de zelfstrikkende schoenen van Marty uit de film. Replica's zijn te vinden op het internet, Nike bracht ze zelf in 2011 al eens in beperkte oplage op de markt. Wel moesten daarbij nog altijd zelf de veters worden gestrikt. Maar voor 2015 belooft het bedrijf daadwerkelijk schoenen met autolacing, waarvoor Nike het patent overigens al een tijdje bezit. Overdreven misschien, want hoeveel moeite kost dat strikken nu eigenlijk? Nou: denk eens aan mensen met Parkinson, zoals Michael J. Fox.

undefined

Holografische films

Marty McFly schrikt zich in de film het apelazerus wanneer hij op straat vanuit het niets wordt opgeslokt door een reusachtige haai. Het blijkt een holografische advertentie te zijn voor het negentiende deel van 'Jaws'. Niet alleen hield de 'Jaws'-franchise het gelukkig bij vier delen, hologrammen in de publieke ruimte zijn er anno 2015 ook nog niet. Wel zijn ze in opkomst: zie het holografische optreden van Michael Jackson vorig jaar op de Amerikaanse Billboard Awards. Of dat welkomstfilmpje op de Nucleaire Top 2014 in Den Haag. Maar een volledig holografische bioscoopervaring? Nog even geduld.

Toch dachten de filmmakers niet in alles te ver vooruit. Soms was het ook andersom. De fax of telefooncellen die we in de films zien zijn anno 2015 zo goed als verdwenen. Het retrogedweep met de jaren tachtig dat knipogend in de film voorbijkomt, maakt al plaats voor de hippe jaren negentig. Mobiele telefoons of het internet komen in 'Back to the Future II' niet voorbij, laat staan kleine megacomputertjes ter grootte van je hand waarmee je op elk moment met iedereen ter wereld in verbinding kan staan. Het blijft lastig, de toekomst voorspellen. Maar die hoverboards gaan er ongetwijfeld komen.

undefined