De Tilburg Trappers maken het verschil voor het Nederlandse ijshockeyteam

Als verdediger Giovanni Vogelaar de puck krijgt toegespeeld, is nergens een Belgische aanvaller te bekennen. Iedereen verwacht het begin van een nieuwe aanval. Die komt er niet. Vogelaar raakt de puck snoeihard en plots ligt deze aan de overkant, in het Belgische doel. Het is 5-0. De gelijkenis met de fabuleuze treffer van naamgenoot Van Bronckhorst tijdens het WK voetbal van 2010, en de daarop volgende ontlading bij het publiek, is groot.

"We horen niet thuis in deze poule", zei aanvaller Reno de Hondt al voorafgaand aan het WK ijshockey in Tilburg (Divisie II, Groep A). Een uitspraak die allesbehalve grootspraak bleek te zijn. Nederland won afgelopen week met 7-0 van China, met 11-1 van IJsland, met 5-0 van Servië en zaterdag met 10-2 van België. Het team sloot het toernooi gisteren in stijl af door ook Australië ruim te verslaan (9-2).

De verwachting was dat Australië dan toch nog enige tegenstand aan Nederland zou bieden. De ploeg was, net als Nederland, tot de slotdag ongeslagen gebleven. Toch was er gisteren, op wat slordige momenten na, slechts sprake van eenrichtingsverkeer voor de Nederlanders. Aanvaller Ties van Soest zag het kampioenschap zaterdag, na de overwinning op België, al aankomen. "We hebben alles eenvoudig gewonnen, waar Australië net iets meer moeite had met dezelfde tegenstanders", zei hij.

Te weinig uitdaging

Het belangrijkste verschil met het WK in 2017, waarbij Nederland naar deze poule degradeerde, was de aanwezigheid van de spelers van Tilburg Trappers. Het team uit Tilburg is veruit het sterkste van Nederland. Zo sterk zelfs, dat het meedoet met de Duitse competitie, omdat de Nederlandse te weinig uitdaging biedt. De Duitse Oberliga viel vorig jaar tegelijk met het WK, waardoor de Trappers niet mee konden doen. Oranje bestond hierdoor uit spelers die bout gezegd tweede keus waren. Zij konden degradatie naar divisie II, groep A (het vierde mondiale niveau) niet voorkomen.

Nederland had iets recht te zetten. Het besloot het WK van 2018 zelf te organiseren en prikte een datum waarop de Trappers wel beschikbaar waren. Het Oranje van dit jaar was dan ook met geen mogelijkheid te vergelijken met dat van vorig jaar: 15 van de 22 ijshockeyers spelen voor Tilburg Trappers.

Met de Tilburgers erbij stond er een vele malen sterker team op het ijs. Voor bondscoach Doug Mason kwamen de overwinningen met grote cijfers niet als een verrassing. "Wanneer ik zeg dat ik het had verwacht, komt dat een beetje arrogant over", zei hij lachend. "Maar wij hebben gewoon een heel goed team."

Nederlands feestje

Volgens Mason onderscheidt zijn team zich met name door de ontzettend sterke verdediging. "Ryan Collier heeft helaas zijn enkel gebroken, maar als hij erbij is hebben we acht klasseverdedigers", zei de bondscoach. "Zij geven de aanvallers de mogelijkheid om naar voren te spelen."

Het thuispubliek kreeg de overwinningen waar het op hoopte, en daarmee een Nederlands feestje. Ook zaterdag werden de feestnummers, die klinken bij iedere spelonderbreking, hard meegezongen. En niet alleen door de toeschouwers. Als Vogelaar na de 5-0 ook de 9-2 binnenschiet, is er duidelijk van zijn lippen te lezen: "Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht."

Met het veroveren van de titel promoveert Oranje naar divisie I, groep B. Voorwaarde om volgend jaar serieus mee te doen, is wel dat de spelers van Tilburg Trappers weer beschikbaar zijn. Anders zou het proces van promotie en degradatie zich weleens kunnen herhalen.