De hoer
Ach, hoe eenvoudig is het leven van een roddelbladjournalist die kan putten uit de diepe kelen van verklikkers en gekken. Telkens als iemand in een affaire geraakt, schreeuwen stemmen in de kleverige pers, dat ze hem of haar persoonlijk kenden. En meestal vanuit hun bed.
In de zaak rond de familie Graf meldt Bild het exclusieve verhaal van een blondine, die Steffi Grafs vader op Marbella ontmoette. Ze ging met hem onder meer varen. Op zee gooide hij een pakket overboord dat met een boei weer terug te vinden was. Bild suggereert dat er geld in zat. Haalt je de koekoek. De man zit vast wegens belastingfraude, dan weet je het wel. De vrouw die onthult heet Marita. Maar in de zaak rond zwendelaar en projektontwikkelaar Jürgen Schneider was ze ook al opgedoken. Ze heette toen nog Sina en woonde in Frankfurt. “In bed hield hij altijd zijn sokken aan”, onthulde ze.
Duitsland hield de adem in. De man die de banken bij de neus nam bleek zelfs een zweepje bij haar te hebben laten liggen. Hoewel zeker is dat Schneider en Graf hun eigen vrouwen niet trouw waren, is het allang geen geheim meer dat ze niets met deze Bild-vrouwen hadden. Het is namelijk één vrouw en ze doet dit werk al jaren: Domina Wenzel. Ze staat in Frankfurt bekend als de bonte hond. Maar dat kan de roddelbladen niets schelen. Zo doen ze sociaal werk, want ze betalen deze werkloze SM-specialiste veel geld.
Het maakt het alleen zo moeilijk hier de kranten te lezen. Althans de stapels papier van lichte zeden die dagelijks worden verspreid. Ze lezen anders dan de smurrie die in Nederland wordt gedrukt. Ze hebben zo hun eigen regels. Er staan minder letters in, maar toch hebben ze vaker een echte onthulling. Daar tegenover staat dat ze schaamtelozer leugens verspreiden dan bij ons. Getuige het bovengenoemde dametje.
Hoewel ik tennis een kwelling vind, dook ik ter voorbereiding van een degelijk verhaal, deze week in de geschiedenis van de familie van Steffi Graf. Het allermoeilijkste daarvan is, dat je de dubbele leugen moet doorzien. Allereerst is er de schijnwereld die door vader Graf jarenlang is gepresenteerd, en die wordt aangevuld met de schaamteloze onzin van de pers, die van zulke verhalen leeft. De feiten moet je uit bladen halen die beter hun best doen. Maar ook zij hebben hun diepe kelen die soms onwaarheid spreken.
Soms werkt gezond verstand het beste. De vraag is of met het almaar stijgende aanbod van krant en beeldbuis, nog een echte wereld overblijft. Wat denkt Steffi Graf als ze niet tennist? Ze bestaat eigenlijk niet. Toch dringt ze zich de afgelopen weken op. Ze ligt overal op het bijzettafeltje. De mensen zullen denken, dat je een koe moet zijn om de belasting niet te ontduiken, als zelfs de onschuldige Steffi een loopje met de belastingautoriteiten neemt.
Krant en tv schrijven tegenwoordig voor hoe er geleefd dient te worden. De vrouw die af en toe op mijn jongste zoon past, had alvast voor 500 mark speelgoed bestelt bij een postorderbedrijf. Vanachter de keukentafel vulde ze haar wensen voor Kerstmis in. “Dat is nog maar het begin”, verontschuldigde ze zich bij mij. “Je kan de kinderen dat toch allemaal niet onthouden, wat ze tegenwoordig aanbieden?” 'Waar haalt ze die onzin vandaan?', denkt mijn gezond verstand. Maar het wordt steeds moeilijker hier de echte wereld nog te ontwaren tussen schijn en bedrog.
In Nederland wordt minder gedroomd. Hier kan het blad Bunte onthullen dat Steffi Graf “Super, super, super!” in de telefoon riep, toen haar broer een zoontje had gekregen. Niemand die zich over zoveel onzin verbaast. Niemand die zegt dat-ie het helemaal niet wil weten, zulke intieme informatie.
