David Barnouw 'Het dagboek van Anne Frank had ik niet gelezen - dat was een meisjesboek'.
Historici hebben meestal een enorme boekenkast. U ook?
"Zeker, dat gaat voor mij ook op. We hebben nu zelfs een aparte kamer voor boeken, een bibliotheekje. Maar ook in mijn werkkamer staan er veel. Heel veel geschiedenis natuurlijk, en veel boeken over speelfilms en documentaires."
Wat was het eerste boek dat grote indruk op u maakte?
"De serie 'Kinderen van nummer 67', van Lisa Tetzner, over een groep kinderen in een arme Berlijnse buurt tijdens het nazi-bewind. Maar ik heb ook alle 'Biggles' gelezen, een geweldige serie over een piloot. We waren met drie jongens thuis - ik was de middelste - en we lazen altijd ook elkaars boeken."
U hebt heel veel over Anne Frank gepubliceerd. Hoe vaak hebt u haar dagboek gelezen?
"Niet zo vaak eigenlijk. Toen we haar dagboeken in 1980 op het instituut kregen en een kritische editie gingen maken, heb ik ze gelezen, maar echt technisch. Daarvoor nooit, moet ik toegeven. In mijn stamcafé De Zwart in Amsterdam heb ik toen eens rondgevraagd, en bijna niemand bleek 'Het Achterhuis' gelezen te hebben. Als iemand al zei van wel, bleek dat het van zijn zus was geweest. Het werd vroeger echt gezien als een meisjesboek."
Hebt u weleens momenten dat u absoluut niets wilt lezen over de oorlog?
"Ja hoor, Amerikaanse detectives lees ik dan graag, van Sarah Paretski bijvoorbeeld, of van James Lee Burke. Ook wel Nederlandse literatuur. Ik lees nu 'De dode arm' van Allard Schröder. Daar komt de oorlog ook wel in voor, maar dat is niet de reden waarom ik het ben gaan lezen."
U gaat volgende week met pensioen. Hebt u al een stapel boeken die u dan gaat lezen?
"Niet echt, ik heb geen lijst van tien boeken die ik voor mijn dood per se gelezen moet hebben of zo. En ik blijf ook gewoon onderzoek doen en schrijven."
Welk bekend, beroemd, geliefd boek vond u toch helemaal niets?
"Dat boek van Harry Mulisch, hoe heet het, dat met die hemel. Ik heb best veel van hem gelezen en vond veel ervan ook goed. Maar dit leek me zo'n dikdoenerij. Daar had Mulisch natuurlijk wel vaker last van, maar hier ging het me te ver. Ik ben er niet eens aan begonnen."
Welk boek zou iedereen moeten lezen?
"'De donkere kamer van Damokles' van W.F. Hermans, en 'De ondergang van de familie Boslowits' van Reve. Je kunt tienduizend wetenschappelijke boeken over de oorlog schrijven, maar zo goed als dit kun je het nooit krijgen."
David Barnouw (1949) is onderzoeker bij het Niod-instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies.
undefined
