Contador komt weer tot leven in de Pyreneeën

Zo lig je ‘s ochtends nog met een van pijn vertrokken gezicht bij de fysiotherapeut en zo sta je een paar uur later lachend je verhaal te doen. Alberto Contador voerde bijna twee weken lang in deze Tour de lijst aan van de meer doden dan levenden, bij wijze van spreken dan. Elke dag was het wel raak met valpartijen, uitglijders, blessures en wonden voor de onfortuinlijke Spanjaard. Opgeven was meer een kwestie van tijd.

En ziedaar. Ineens was een dode tot leven gewekt. De 34-jarige vond gisteren in de ultrakorte etappe in de Pyreneeën zijn cojones (kloten, red.) terug. Spanje dat massaal de grens was overgestoken, veerde op toen de oude meester zijn aanvallende stiel tevoorschijn toverde.

Want ook dat is Contador, schetste zijn Nederlandse coach en ploegleider Steven de Jongh de veerkracht van zijn kopman bij Trek. “Wij hebben vandaag de echte Alberto gezien.” Hij mag dan zo langzamerhand het etiket brekebeentje hebben, zijn mentale weerbaarheid is met de jaren alleen maar sterker geworden.

“Dat Alberto de sprint verliest van Warren Barguil zegt meer over zijn karakter dan zijn fysieke gesteldheid. Ik roep altijd: ‘Wat hij in zijn kop heeft, zit niet in zijn kont’.”

Contador stapt alleen af als een blessure hem het fietsen verhindert. En zelfs dan. De Giro d’Italia van 2015 won hij met zijn schouder uit de kom.

Wat de fysio gisterenochtend precies flikte wist ook De Jongh niet. Maar het hielp wonderwel. “Donderdag was Alberto niets dan een hoopje ellende. Tot aan de Peyresourde ging het nog. Daarna kwam hij langszij fietsen en riep mij toe dat hij te veel pijn had om de klassementsrenners te volgen.”

Lourdes ligt op steenworp afstand. “Bij de teambespreking zei Alberto dat als hij zich goed voelde, hij iets ging proberen.” Op loze woorden zal De Jongh zijn kopman niet snel betrappen. “Hij gaat goed met tegenslag om. Het feit dat hij nog steeds in koers is, zegt genoeg.”

Beschaafd applaus

Contador moest zoals gezegd de etappe aan Barguil laten. In Foix waar een ingetogen Quatorze Juillet werd gevierd vanwege de aanslag precies een jaar geleden in Nice, klonk een beschaafd applaus. Barguil gaf Frankrijk op zijn nationale feestdag na twaalf droge jaren in de Tour een leuke opkikker.

Aan het algemeen klassement dat gisteren behoudens enkele speldenprikken van Chris Froome niet veranderde, denkt Contador al lang niet meer. De ploeg die gisteren ook Bauke Mollema een tijdje vooruit stuurde, heeft zijn focus verlegd. Etappewinst moet nog wat van deze Tour goedmaken.

Een prijs had de kleine Madrileen in elk geval te pakken. Niet dat die op zijn schoorsteen zal prijken, want de beloning voor meest strijdlustige renner is een papieren vermelding. Maar het zal hem sterken, meende zijn Nederlandse trainer De Jongh.

Contador is aan zijn tiende en laatste Ronde van Frankrijk bezig. Twee keer won hij Le Tour, in 2007 en 2009. Zijn zege van 2010 werd hem ontnomen nadat hij positief testte.

Laat niemand twijfelen aan hoe de Spanjaard zijn carrière afsluit, meende De Jongh. “Alberto heeft de wil om een etappe te winnen. En wij gaan hem echt wel zien in deze Ronde als zijn blessures minder worden.”

En opnieuw herroept de jury een beslissing

De jury in de Tour de France kwam gisteren opnieuw terug op een eerder oordeel. De tijdstraffen voor Lotto-Jumborenner George Bennett en Cannondales Rigoberto Uran werden alsnog teruggedraaid. De jury meende in eerste instantie dat beiden donderdag in de slotklim een bidon hadden aangenomen waar dat uitdrukkelijk verboden was. Dat was nog te billijken meenden de betrokken ploegen. Minder dat de Fransman Romain Bardet hetzelfde deed maar niet bestraft werd. Het is niet de eerste keer dat de jury marchandeert met haar oordeel. Peter Sagan kreeg een tijdstraf voor zijn onbesuisde actie die Mark Cavendish de Tour kostte. Twee uur later verzwaarde de jury de straf door Sagan alsnog uit de Ronde te zetten. Wordt vast vervolgd, deze klucht.