Camping met exotische geurtjes, Kollumer asielzoekers koken zelf

Daarom zijn nu in hun stacaravans als proefproject een kookplaat en een koelkast geplaatst zodat ze voortaan hun eigen potje kunnen koken. In ruil daarvoor krijgt iedereen per week een vergoeding. Als de proef slaagt, wordt het zelfstandig eten koken in meer asielzoekerscentra ingevoerd.

“Met de maaltijden van de 'Poelplaats' heb ik geen goede ervaringen. Ik vond het niet bepaald lekker. Het is niet te hopen dat dit cateringbedrijf volgens Hollands recept kookt. Dat zou betekenen dat het belabberd gesteld is met de Nederlandse keuken”, vertelt Frank Cudjo uit Ghana. “Het is erg prettig dat we nu ons eigen eten kunnen koken. Onze keukenkasten zijn opeens ook vol, wat een rijk gevoel geeft.” Ter illustratie gaan alle keukenkasten met veel enthousiasme open. Zijn grootste triomf is een enorme pot chilipoeder. Iedere Nederlander heeft daar minstens vijf jaar voor nodig om zo'n hoeveelheid op te maken. Frank Cudjo niet. “Deze chilipoeder heb ik in een winkeltje in Groningen gevonden. Ik denk dat ik voor een maand voldoende heb.”

Het probleem met het eten binnen een asielzoekerscentrum is vaak de verscheidenheid aan nationaliteiten. In de 'Poelplaats' verblijven mensen uit zo'n 25 landen. “Het eten kregen wij via de keuken van een bejaardentehuis. Dat was heus niet slecht, maar de mensen in het centrum hebben een verschillende smaak. Het is dus onmogelijk iedereen naar het zin te maken”, aldus Leo Vissering, een van de directieleden van de 'Poelplaats'. De grote klacht van de meeste asielzoekers is dat het eten niet gekruid genoeg is. Ook werd het eten naar het idee van de mensen veel te vroeg geserveerd. Frank: “Regelmatig moest ik eten, als ik nog geen honger had. Dan neem je een bescheiden portie. Tegen tien uur 's avonds zat ik dan een eiergerecht te eten, dat is natuurlijk geen ideale situatie.”

Vaak heeft het eten een psychologisch effect op asielzoekerscentra. Het eten wordt als uitlaatklep voor andere, serieuzere zaken gebruikt. Vissering meent dat dit te maken heeft met de situatie waarin de mensen verkeren. “Na een tijd van grote spanning komen de mensen hier tot rust. De onzekerheid die de procedure met zich meebrengt, wordt niet zelden op het eten afgewend. Wij moesten altijd het eten opscheppen en dan kreeg je elke dag heel wat over je heen”, vertelt Mohammed Hamadani, begeleider binnen het centrum. “Nu ga ik op bezoek bij mensen in de caravan. Het ruikt er lekker en kruidig. Buiten is het een mengelmoes van geurtjes.”

Sociaal

De maaltijdbereiding is een belangrijk sociaal gebeuren. In de meeste gevallen wordt er per caravan gekookt en dat betekent vooral voor de alleenstaanden dat er overlegd moet worden over het eten. Het menu wordt met elkaar bepaald en ook het boodschappenlijstje gezamenlijk gemaakt. In de omliggende dorpen worden de dagelijkse boodschappen gedaan. Iets wat Jalal uit Irak leuk vindt om te doen. “Zo leer je meer over Nederland. Ik moet ook aan de mensen in het dorp vragen waar bijvoorbeeld de viswinkel is en dat leggen ze me dan uit, waardoor ik meer contact krijg met de plaatselijke bevolking.” De leiding van het asielzoekerscentrum is verbaasd over de inventiviteit van de mensen om het eten bij elkaar te krijgen. “Wij hebben praktisch geen vragen gehad over de winkels in de omgeving, die wisten ze allemaal zo te vinden en gaven dat aan elkaar door. Als ze speciale kruiden nodig hebben, zamelen ze ook wel geld in voor de reis naar Groningen of Leeuwarden. Eén persoon gaat dan een hele voorraad specerijen voor een groep mensen halen”, aldus Vissering.

Iedere asielzoeker krijgt rond de 45 gulden per week voor het eten. Voor kinderen komt daar ruim dertig gulden bovenop. Deze bedragen zijn gebaseerd op NIBUD-cijfers op bijstandsniveau. Voor de kosten van het asielzoekerscentrum maakt het niets uit dit systeem gehanteerd of gebruik van een cateringservice wordt gemaakt. De asielzoekers zoeken allerlei mogelijkheden om de boodschappen zo goedkoop mogelijk te doen, omdat het uitgekeerde bedrag geen vetpot blijkt. Markten worden bezocht en de goedkoopste supermarkten opgezocht.

De families in de caravans gaan nu vaker bij elkaar bezoek. Ze koken voor elkaar en plakken daar een plezierig avondje aan vast.