BV Trump
Goed dat Trump heeft gewonnen. Washington zat totaal op slot. President Obama kon nauwelijks regeren omdat veel van zijn voorstellen door de Republikeinen geblokkeerd werden. Hillary Clinton had geen schijn van kans om dat te veranderen. Daarvoor was een breekijzer als Trump nodig. We zien al dat er dingen in beweging komen, zoals een herwaardering van het tevergeefs door Obama ingediende plan om de verloederde infrastructuur op te knappen en banen te genereren. Er is zelfs sprake van dat het door de Republikeinen als demonisch verworpen Obamacare, de gezondheidszorg voor iedereen, in een of andere vorm behouden wordt. Er zullen nog meer voorbeelden volgen want, zoals Obama zei, veel van zijn plannen zouden Trumpstemmers ten goede zijn gekomen ware het niet dat ze standaard door het congres werden afgeschoten.
De ironie is dat door Trump een flink deel van Obama's nalatenschap bewaard zal blijven. Dat zegt iets over de juistheid en kwaliteit van Obama's visie, en vooral over de egoïstische houding van de Republikeinen die jarenlang hun eigenbelang hoger achtten dan het landsbelang. Er was een groter ego nodig, formaat Trump Tower, om hen in beweging te brengen.
Jammer dat dit nodig was. Met Donald Trump wandelt een cliché-Amerikaan het Witte Huis binnen, 'groot is mooi en veel is lekker', zei heer Bommel al in een Tom Poesverhaal. Een groot ego kan niet verbinden maar verdeelt, zoals nu al uit de gespleten Amerikaanse bevolking blijkt en ook de wereld zal ondervinden. De VS zullen hun aanzien en respect ('soft power') kwijtraken en meer gaan lijken op een land als Rusland, waar Poetin evenals Trump de volksvertegenwoordiging in zijn zak heeft.
Amerika zal niet eens meer de pretentie hebben dat het de vaandeldrager van vrijheid, democratie en mensenrechten is, maar agressief reageren als het denkt dat zijn belangen of eer bedreigd worden. Want Trump is een man die levenslang verliefd is op zichzelf, de oorzaak van zijn irrationele kijk op de werkelijkheid. Hij leeft in de illusie dat hij zelf nooit 'de ander' is. Dat zijn voor hem altijd mensen met een andere afkomst, religie, geslacht of nationaliteit.
Het is niet eens zolang geleden dat de kerk ingebed was in de hele samenleving en het egocentrisme afremde. Maar ook in de VS verdwijnt de traditionele kerk, in een tempo van duizenden kerkgebouwen per jaar. Daardoor krijgen de vrije groepen die zich 'evangelicals' noemen een relatief groter gewicht. Ik ben hierin jarenlang werkzaam geweest, ook in de VS. Opvallend is dat het ego er niet gerelativeerd wordt maar juist versterkt, met een groot accent op persoonlijk geluk, welvaart en genezing. 'De ander' wordt veroordeeld als die voor abortus en het homohuwelijk is of tegen wapenbezit en de doodstraf. Van de blanke evangelicals stemde maar liefst 81 procent op Trump, waarmee ze hem aan de overwinning hielpen.
De kerk leert echter dat we de ander, voorbij ons ego, dienen 'lief te hebben als onszelf'. Met al haar onvolmaaktheden wil ze een ruimte zijn waarin je dat met mensen van heel verschillende afkomst en opvattingen kunt oefenen, waardoor ze eeuwenlang een voorname bron van onze beschaving was. Het geleidelijk sluiten van de kerkdeuren heeft nu echter voor iemand als Trump de poort geopend naar het Witte Huis.
'Ik zou wel willen weten of de toekomst vóór of achter mij ligt, als u begrijpt wat ik bedoel', zegt heer Bommel.
undefined