Britten dicht bij de uitgang
De vele eurosceptische Britten moeten gisteren vrolijk wakker zijn geworden. Zij prezen Camerons leiderschap. Niet langer was het dreigement van een Britse premier om een veto uit te spreken over, voor de Britten ongunstige, verdragswijzigingen binnen de Europese Unie een loos gebaar.
De Britten dachten dat ze een uitzondering op strengere Europese regelgeving uit de onderhandelingen zouden kunnen slepen ten behoeve van 'the City', het Londense financiele centrum. Toen dat niet lukte en Camerons zijn onverwachte stap zette, isoleerde hij de Britten in Europa, maar de meesten steunen zijn beslissing. De rechtse pers ziet het nieuwe 'verdrag' niet als een stap om Europa te redden, maar als een machtsgreep van de Duitsers en vooral de Fransen, die de City zouden willen marginaliseren en altijd al het liefst een kerngroep in Europa wilden vormen zonder de Britten.
"Als je niet aan tafel zit, sta je op het menu". Zo beschreef Hugo Brady van de pro-Europese denktank Centre for European Reform de positie van het Verenigd Koninkrijk in het nieuwe Europa, waarin de Britten er niet bij zijn als er belangrijke beslissingen worden genomen over de gemeenschappelijke markt.
Europa kan gemakkelijk een splijtzwam worden voor de regeringscoalitie met de eurofiele Liberaal-Democraten. Voorlopig lijken de rijen echter gesloten. Vice-premier Nick Clegg, die de hele nacht op de hoogte werd gehouden van de ontwikkelingen in Brussel, noemde de waarborgen die Cameron had geëist 'bescheiden en redelijk'.
Ook voor het zeer kritische Labour leek het aanvaardbaar dat de premier niet anders dan nee had kunnen zeggen, maar het verweet hem dat het land nooit in zo'n geïsoleerde positie terecht had mogen komen.
"Groot-Brittannië is in 35 jaar lidmaatschap van de EU nog nooit zo geïsoleerd geweest", reageerde Douglas Alexander, Labours schaduwminister voor buitenlandse zaken. "Dat is geen teken van sterkte van de minister-president, maar van fundamentele zwakte. Wij gingen naar een top zonder bondgenoten, en allianties en het resultaat laat zien dat wij invloed missen." De Britten onderhandelden voor het Verdrag van Maastricht een uitzondering voor deelname aan de euro en het Sociaal Protocol.
Het vooraanstaande Liberaal-Democratische lid van het Hogerhuis lord Oakeshott sprak van 'een zwarte dag voor Groot-Brittannië en voor Europa'. Hij beschuldigde Cameron ervan het belang van de City voor het landsbelang te laten gaan. "Worden wij geleid door zo'n tachtig tot negentig Conservatieven die ons echt uit de EU willen hebben?", reageerde Hogerhuislid lord Owen.
De roep om een referendum is veel sterker dan dat. Uit een opiniepeiling blijkt dat acht op de tien conservatieven een referendum willen over Europa als er sprake is van substantiële wijzigingen in de relaties tussen de lidstaten. Het conservatieve parlementslid Bernard Jenkin ziet zijn land in de toekomst als een Zwitserland aan de rand van Europa.
undefined
