brieven

lezers@trouw.nl Postbus 859, 1000 AW Amsterdam

undefined

Pubers beschermen

Christopher Snowdon verwerpt de 'bescherming om bestwil' die blijkt uit de vermaningen op tabaksverpakkingen (Letter&Geest, 14 mei). Hij wijst 'alle regulering' af 'die bedoeld is om volwassen mensen af te schrikken' van iets waarmee ze zichzelf kunnen schaden. Daar mist hij de kern! Want wie begint er pas op volwassen leeftijd met roken? Het zijn de jongeren, de pubers, die beschermd moeten worden. Ze beginnen op onvolwassen leeftijd. Voor ze de consequenties overzien zijn ze verslaafd en zitten dan vaak voor de rest van hun leven aan de tabak vast.

Jos Koning Nijmegen

undefined

Sportief

Veel waardering voor de column van Ephimenco (Trouw, 14 mei). Sympathiek en sportief van hem toe te geven zich vergist te hebben in de aanvankelijk negatieve beoordeling van Diederik Samsom. Die wordt nu afgestraft voor het feit dat hij eerlijke politiek heeft willen bedrijven en de kiezers van het kortetermijndenken niet naar de mond heeft willen praten, maar vanaf het begin met veel inzet heeft gestreefd via noodzakelijke bezuinigingen ook in de toekomst zorg, onderwijs en dergelijke betaalbaar te houden.

Wim Ligterink Rijssen

undefined

In de steek gelaten

Veel mensen voelen de gevolgen van de harde bezuinigingen van dit kabinet. De personeelssterkte bij verpleeghuizen is zowat gehalveerd. Verzorgingshuizen zijn gesloten, terwijl schrijnende gevallen (slecht woord voor deze medemensen) daarmee juist geholpen zouden zijn. De thuiszorg is sterk verminderd. Juist de basis van onze samenleving voelt zich in de steek gelaten. Deze medeburgers keren zich af van de partij van Samsom, de man die door Ephimenco 'dapper' wordt genoemd. De partij heeft haar ideologische veren afgeschud. Ze zou zich voor de de volgende verkiezingen snel weer in haar oorspronkelijke dos moeten tonen.

A. Hoogeveen Rotterdam

undefined

Goed gedrag belonen

Dank voor de verhalen over Veldhuizen, de afgelopen week. Zaterdag portretten van twee gewone Marokkaanse jongens met ambities. Doorgaan met positief nieuws, oproerkraaiers worden genegeerd. Brengen van nieuws is ook een vorm van opvoeden: belonen van goed gedrag en negeren van ongewenst gedrag. Ga zo door.

Aad van Velzen Raalte

undefined

Geen stagiair

Het artikel 'Dan maar een stageplaats' (Trouw, 13 mei 2016) noopt mij tot reactie. Enkele ervaringen met stages 'rijker' heb ik, als 46-jarige werkzoekende, een streep gezet onder deze 'als het gratis kan, ben je wel geschikt'-cultus op de arbeidsmarkt. Een stage is iets voor een 23-jarige, niet meer voor een rijpe veertiger of vijftiger wiens ervaring en bovenal levenservaring meer waard zijn dan een stage.

Natuurlijk willen we een echte baan. Ik voel me en ben meer dan een stagiair, heb altijd voor een salaris gewerkt. Welnu, hier ben ik, met een ruime werkervaring en inmiddels ook de nodige levenservaring. U kunt me vinden op

LinkedIn!

Thomas Kamphuis Den Haag

undefined

Outlet-sprookje

'Outlet bedreigt winkelier niet altijd', kopt Trouw op zaterdag 14 mei. Maar lezing van het artikel maakt duidelijk dat er al veel overschot aan winkelruimte is. De vertegenwoordiger van de outlets probeert het sprookje te verkopen dat er vanzelf meer omzet komt die niet ten koste gaat van anderen. Maar de consument heeft echt niet meer te besteden en bestelt steeds vaker via webwinkels.

Wie nu nog winkels bij wil bouwen in Nederland zou verplicht moeten worden om elders winkelmeters om te bouwen tot iets anders. En beleidsmakers zouden meer oog moeten hebben voor de positie van binnensteden. Als we zo doorgaan hebben we binnenkort net als Engeland een lid in het kabinet nodig om de problemen met leegstaande winkels op te lossen.

Marc Wortmann Zeist

undefined

Boemerangkind

Mooi dat in het commentaar een genuanceerde mening over de boemerangkinderen verwoord werd (Opinie, 14 mei). Ik kon mij volledig in de mening van Trouw vinden. Ik ben zelf veertig jaar geleden ook een tijdje boemerangkind geweest. Ik heb erg genoten van die periode. Ook van de manier waarop ik de kans had mijn vader beter te leren kennen na het overlijden van mijn moeder die toch, zoals toen gebruikelijk was, de hoofdopvoeder geweest was.

En nu zijn al onze vijf kinderen voor een korte of iets langere periode even weer teruggekomen. Wij hebben het als ouders steeds weer opnieuw als een verrijking ervaren. Mooi om je kinderen van nabij mee te maken en te ervaren dat ze zich tot fijne volwassenen hebben ontwikkeld. Met de rust van het niet meer te hoeven opvoeden omdat dat klaar is. Ik kan het alle ouders aanbevelen.

Gerjo Groen Wierden

undefined