brieven

lezers@trouw.nl Postbus 859, 1000 AW Amsterdam

undefined

Walging

'Ik roep walging op', staat er boven het interview met ethicus Theo van Willigenburg (De Verdieping, 11 oktober). Dat klopt. Dat de dertienjarige jongen met wie Van Willigenburg seks had geen 'nee' zei, is geen argument. Seks met een kind van dertien gebeurt altijd omdat het zich niet realiseert wat het inlevert voor de geboden aandacht. De schade is levenslang. De ontdekking van je eigen seksualiteit wordt je ontnomen en ja, ik spreek uit eigen ervaring. Het meelijwekkende relaas over het OM, de universiteit en de gevangenis is deerniswekkend. Het ergst vind ik nog de bewering dat walging met onze morele ontwikkeling meegroeit. In de film 'The Reader' krijgt de dader uiteindelijk zicht op wat ze heeft aangericht en kan daar niet meer mee leven. Hoe kan het dat deze academicus die (in dit geval wel zeer ernstig) onderuit is gegaan, zich niet de rest van zijn leven stilletjes in een hoekje is gaan schamen, maar met zijn boek de publiciteit heeft gezocht?

Peter Verschoor Amsterdam

undefined

Theo blijft een mens

Hoe zou de wereld eruit zien als we de mens achter de daad kunnen blijven zien? En is boos blijven de oplossing om met dit gegeven om te blijven gaan? Theo van Willigenburg is en blijft voor mij een mens en door het plaatsen van het interview met hem draagt ook Trouw hier aan bij.

Jeanny van Overhagen Utrecht

undefined

Voorpaginanieuws

De Nobelprijswinnaars voor de vrede (Trouw, 11 oktober) hadden niet op pagina zes maar op de voorpagina moeten staan.

Ruud Steenbergen Groningen

undefined

Baap de Jerg

Nooit geweten dat het omwisselen van medeklinkers een naam heeft: spoonerisme (Trouw, 10 oktober). Uit pure balorigheid deden wij in ons gezin het dertig jaar geleden ook al. Goeie kennissen werden Gek en Sjeessie en onze zoon noemde de voormalige Navo-baas Schaap de Joop Heffer. Bij deze: Baap de Jerg, ook bedankt voor zijn dagelijkse puzzel. Zijn ludieke vraagstellingen werkt op mij enigszins verslavend.

Dirk Hagoort Waarder

undefined

Feestverlichting

Met veel instemming heb ik de bijlage over de Duurzame 100 (Trouw, 9 oktober) gelezen, zoals ik heel blij ben met de dagelijkse pagina's over duurzaamheid. In dit verband wil ik melding maken van een staaltje pure verspilling in Amsterdam. In sommige straten is daar eind september al feestverlichting opgehangen. En het erge is dat deze midden op de dag nog brandt ook. Wat hier de logica van is ontgaat me. Trouwens, al die verlichte winkelstraten in november en december zijn in mijn ogen niets anders dan energieverspilling. Zou het winkelend publiek wegblijven als er geen feestverlichting is? Ik betwijfel het ten zeerste.

Samuel Camphuijsen Purmerend

undefined

Herstel Gaza

Oud-diplomaat Hans Teunissen stelt terecht (Opinie, 10 oktober) dat er harde eisen mogen worden gesteld aan Israël én de Palestijnse Autoriteit op het moment dat vanuit het Westen en de Arabische wereld opnieuw geld moet worden gedoneerd voor het herstel van Gaza. Echter, als achterliggende oorzaak noemt hij uitsluitend 'de ijzeren greep waarin Israël de Gazastrook houdt'. Dat is te eenzijdig, net als de oplossing die hij voorstaat. Het is niet alleen Israël dat de Gazastrook isoleert. Ook de grens tussen Gaza en Egypte is hermetisch afgesloten. Tegenover de ijzeren wurggreep door Israël staat namelijk het keer op keer weer schieten vanuit de Gazastrook, met steeds zwaardere wapens. Ik ben het helemaal met Teunissen eens dat niet is uit te leggen waarom we telkens weer zulke grote bedragen in deze bodemloze put moeten gooien. Het wordt dus hoog tijd een bodem in die put te leggen door de eindeloze stroom wapens naar beide strijdende partijen te stoppen. Zolang de wapenindustrie en -handel goud geld verdient aan dit conflict, zal er nooit een einde aan komen. Reken deze 'branche' af op de schade die zij mede veroorzaakt en je lost veel conflicten in de wereld op.

Albert Klok Kiel-Windeweer

undefined

Jeroen Pauw

Natuurlijk was de uitspraak van minister Timmermans bij Jeroen Pauw over het zuurstofkapje niet handig. Maar de rol van Jeroen Pauw blijft onbesproken. Die vond ik zeer kwalijk. Het is bekend dat de crash van MH17 en de gevolgen de minister diep raakten. Pauw benaderde hem denigrerend over zijn rol en bovendien vroeg hij zich af of de speech bij de VN wel 'echt' was. Daarbij trok hij de integriteit van minister Timmermans in twijfel. Aan zijn reactie was te zien dat dit hem diep raakte. Hij was even stil en kwam daarna met de uitspraak over het zuurstofkapje. Iemand in zijn positie moet hierop bedacht zijn maar dat neemt niet weg dat journalisten zich moeten realiseren waar ze mee bezig zijn en wie ze tegenover zich hebben. Mensen in een dergelijke positie hebben ook emoties en daar moeten journalisten rekening mee houden. In dit gesprek toonde Jeroen Pauw weinig fatsoen.

Jan van der Hoek Den Haag

undefined