Brief nabestaanden MH17 aan lokale bevolking rebellengebied Oost-Oekraïne
Nederland, 8 juli 2015
Geachte Vladimir Vassiljevits Berezjnoj, bewoners,
De MH17 werd een jaar geleden neergeschoten boven de Oekraïne. Een verschrikkelijke knal waarvan de echo van het verdriet in tijd blijft na ijlen en nu, een jaar later, weer opzwelt tot een orkaan van niet verwerkt verleden zich ongemakkelijk wentelend in de abstracte stilte van het blauw van waaruit het ontstond.
Wij zijn nabestaanden van onze broer en zwager Erik, die met zijn vrouw Tina en hun zoon Zeger hoog boven de Oekraïne uit het leven zijn weggeschoten. Als nabestaanden zijn wij nog elke dag betrokken bij de ramp. De beelden uit de Oekraïne, de terugkomst van de slachtoffers, het onderzoeksrapport, maar vooral ook de 3 begrafeniswagens met politiebegeleiding rijdend langs de afgezette verkeerspunten in de gemeente Hilversum, blijven onuitwisbaar op ons netvlies aanwezig. Toch hopen wij verder te kunnen met het verwerken van het verdriet, met in ons hoofd vrede en acceptatie en in ons hart de zoete herinnering aan onze geliefden.
Wat wij vanuit het journalistiek initiatief graag willen weten is hoe het met u gaat, met uw burgers en de kinderen van de stad. U die zo totaal onverwacht geconfronteerd werd met de verschrikkingen uit de lucht. Uw burgers die als eersten een haag van mededogen vormden rond de lichamen van onze geliefden, zo letterlijk uit de lucht gevallen. Uw reddingswerkers die als eersten zich een weg hebben gebaand tussen het verwrongen staal in de verzengde stank van kerosine en dood. En de kinderen, geconfronteerd met een surrealistische werkelijkheid; hoe gaan zij hier mee om?
Met de herdenking op 17 juli 2015, in al die landen op de wereld betrokken, hopen wij vooral ook dat het u en uw burgers goed gaat.
Met gepaste groet,
Loes en Robbert van Heijningen
Nederland
undefined
