Blind biedt Oranje geen vastigheid

Zonder zijn beste speler, de alweer geblesseerde Robben, en de geschorste Martins Indi is Oranje voor een ontnuchterende strijd neergestreken in de binnenlanden van Turkije: die van morgen in Konya om de derde plaats in de EK-kwalificatiepoule, de uitweg naar de play-offs, en niet meer dan dat. Maar of de ontnuchtering echt kan doordringen, mag de vraag zijn.

Ook de middenveldkrijger Nigel de Jong is er niet bij, nu het vuur zal oplaaien. Dat is een vrije keuze van de nieuwe bondscoach Blind, niet de eerste die hem niet nodig dacht te hebben. Na zijn pijnlijke debuut tegen IJsland (0-1) kon Blind donderdag met recht hard oordelen over de onbezonnen Martins Indi en over de onverbeterlijke Van der Wiel, die de beslissende strafschop veroorzaakte. Maar dat was de oppervlakte.

Nader beschouwd kon Blind zelf bovenal worden aangerekend dat (ook) hij zich had laten leiden door het diepgewortelde Nederlandse voetbaldenken. Hij had een licht middenveld opgesteld, met Klaassen in pas zijn derde interland als controleur. Op die belangrijke positie speelt hij bij Ajax niet - en als hij er eens speelt, vorig seizoen soms, kan dat vanwege het bescheiden peil van de Nederlandse competitie weinig tot niets zeggen.

Zo'n neo-international daar toch opstellen druist in tegen het eerste wat van een bondscoach mag worden gevraagd: de beste spelers van het land verzamelen en die, mede omdat er zo'n korte voorbereidingstijd is, op hun eigen posities neerzetten. Daarnaast getuigt het van, hoe vreemd ook, nog altijd onuitroeibare Nederlandse hoogmoed: een rookie of niet in het hart van de ploeg, met ons positiespel moet dat lukken.

Blinds nieuwe assistent Van Basten had in columns in Voetbal International voor realistischer voetbal gepleit, en van Blind zelf, een verstandige voetbalprater, mochten op voorhand accenten in die richting worden verwacht. Hij wekte graag de indruk dat hij Oranje meer vastigheid zou bieden dan zijn lossere voorganger Hiddink. De grootste teleurstelling was donderdag niet dat dat niet lukte, dat kan in voetbal, maar dat op geen enkele manier zichtbaar werd hoe Blind dat had willen doen.

Met de lichtvaardige formatie van het middenveld gingen Blind en in weerwil van zijn schrijfsels ook Van Basten voorbij aan de staat van Oranje, met vooral een poreuze defensie die (meer) steun behoeft. Van Gaal, Blinds leermeester toch, voldeed met zijn behoudende WK-systeem aan de eerste vereiste voor een coach: hij handelde naar de beperkingen en trachtte die zoveel mogelijk te camoufleren. Dat Hiddink (met ook wat kinnesinne naar Van Gaal) zo strikt niet had willen zijn, was zo verrassend niet, dat Blind hierin meteen basisprincipes schond, wel - verrassend en bedenkelijk.

In ook typisch Nederlandse voetbalsferen werd na het nieuwe debacle gedelibereerd over wissels van Blind - alsof daarmee veel te veranderen was geweest, in het beperkte aanbod van een voetballand in verval. In die zelfmisleiding heeft Blind niet de strenge statuur van Van Gaal om te zeggen (en te doen) waar het op staat. Met zijn opstelling alleen al gaf hij zijn spelers het signaal dat ze nog al te vaak krijgen: dat ze zo goed zijn dat ze de tegenstander kunnen 'stukspelen' - het woord viel in de voorbereiding, ook door Blind te achteloos uitgesproken.

Zo beseffen ze nooit hoe goed Bjarnason is, de middenvelder die Oranje in Reykjavik (2-0) al had gepijnigd en die dat donderdag nog eens dunnetjes kon overdoen: met loopvermogen en - jawel, als je het maar wilt zien - in volle vaart een betere balbeheersing. Hij is maar een voorbeeld, in een rij van weinig bekende voetballers die Oranje en Nederlandse clubs, in hun vastgeroeste opvattingen, de hielen konden laten zien.

Bjarnason is 27 jaar, hij speelt bij FC Basel. Waarom niet bij Ajax? Nadenken over die vraag zou iets van een eerste besef kunnen brengen, van wat we missen en waarvan we kunnen leren.

Bij zijn aanstelling zei Blind dat Nigel de Jong wel een speler voor een eindtoernooi is - alsof Nederland het zich kan permitteren daarin een onderscheid te maken. Voorlopig kunnen de play-offs, mits gehaald, al lastig genoeg worden.

undefined

Robben 4 weken eruit

Arjen Robben staat vier weken aan de kant. De aanvaller liep donderdag tijdens het duel tegen IJsland (0-1) een spierblessure in de liesstreek van zijn linkerbeen op. Robben werd gisteren onderzocht door de medische staf van zijn club Bayern München. De clubarts denkt dat de aanvaller na een maand is hersteld. (anp)

undefined