Bitter is de gangmaker niet geworden
Lidie Cohen is dinsdag 4 augustus overleden, zo werd dit weekend bekend. De vrouw van PvdA-coryfee en oud-burgemeester van Amsterdam Job Cohen leed al decennia aan multiple sclerose (ms). Ze werd 67 jaar. Tot het eind toe kon ze thuis blijven wonen, al overleed ze in het ziekenhuis.
Lidie Lodeweges (haar meisjesnaam) studeerde Nederlands in Groningen. "We vonden veel andere studenten echte dames in keurige kleding", vertelde haar beste vriendin Agnes Grond over die tijd aan het blad Esta. "Zo wilden wij niet zijn. We gedroegen ons als recalcitrante meiden." Daar hoorden wijn en diepe gesprekken bij.
In die tijd leerde Lidie ook Job Cohen kennen, die rechten studeerde in dezelfde stad. De twee trouwden in 1972; op een foto van hun trouwdag oogt Lidie als de vrolijke en zelfbewuste vrouw die ze volgens haar omgeving was. Zelfstandig ook, feministisch en betrokken bij de politiek. Ze was in de PvdA onder meer actief voor de feministische groep Rooie vrouwen.
Na haar studie ging ze Nederlands doceren aan het Rijnlands Lyceum in Oegstgeest. In Het Parool van zaterdag haalt minister Jet Bussemaker, die een oud-leerling van haar was, herinneringen op aan lerares Cohen: ze was "een heel actieve docent die overal aan meedeed, een echte gangmaker." Als leerling zette Bussemaker samen met Cohen een feminismeproject op. "We probeerden samen de bewustwording over emancipatie op gang te brengen bij brugklassers."
In 1980 werd bij Cohen de spierziekte multiple sclerose ontdekt. Lange tijd bleef ze gewoon doorwerken als lerares, later als dekaan, ook toen ze in 1997 in een rolstoel kwam te zitten. Toen ze moest stoppen met werken, bleef ze haar man geregeld vergezellen naar officiële gelegenheden, toen hij staatssecretaris en later burgemeester van Amsterdam was. Tjeerd Herrema, die van 2006 tot 2009 wethouder was in Amsterdam, zegt "enorme bewondering" te hebben gehad voor hoe het echtpaar Cohen met de ziekte omging. Lidie typeert hij als "een heel intelligente vrouw die erg betrokken was bij de stad."
Job Cohen heeft de ziekte die zijn vrouw aan de rolstoel kluisterde wel eens 'een kloteziekte' genoemd. Maar volgens vriendin Astrid Grond liet Lidie zich er niet door bepalen. "Ze is niet bitter geworden, niet zuur, ze zeurt niet. Ze is altijd in de eerste plaats Lidie gebleven, nooit in de eerste plaats MS-patiënte."
undefined
