Bernie Sanders wil Amerika verlossen van een president ‘die een pathologische leugenaar is’

Gaan de VS alsnog een socialist als president krijgen? Bernie Sanders geeft het land graag een tweede kans. De 77-jarige senator, die er in 2016 niet in slaagde Hillary Clinton van de Democratische nominatie af te houden, heeft zich in de race gestort voor 2020.

En dat deed hij in de stijl waar zijn aanhangers drie jaar geleden zo enthousiast van werden: recht voor zijn raap. Hij wil Amerika verlossen van een president die een ‘pathologische leugenaar is’, zei hij dinsdag in zijn eerste interview als kandidaat, voor de publieke omroep van zijn thuisstaat Vermont. “Ik denk dat hij ook een racist is, een homofoob, een xenofoob, iemand die goedkoop politieke punten probeert te scoren door af te geven op minderheden, vaak immigranten zonder papieren.”

Maar terwijl Sanders dezelfde is gebleven, vastbesloten om opnieuw ten strijde te trekken tegen de bevoorrechte positie van ‘de een procent’, is de partij waarvan hij de leider wil worden sterk veranderd. Met Sanders meegerekend zijn er nu twaalf serieuze kandidaten druk campagne aan het voeren voor de Democratische nominatie.

En daarvan zal Sanders er niet één kunnen afschilderen, zoals hij met Hillary Clinton deed, als de kandidaat van het establishment die wel erg hartelijke betrekkingen heeft met de financiële wereld. Integendeel, bijna allemaal hebben ze ideeën gepresenteerd die behoorlijk lijken op wat in 2016 uit de mond van Sanders nog zo radicaal klonk: iedereen in het staatsziekenfonds, een minimumloon waar je van kunt leven. De honderdduizenden die dol enthousiast naar zijn bijeenkomsten kwamen en getuigden dat ze ‘de Bern voelden’, hebben het nu dus voor het kiezen.

Daar staat tegenover dat Sanders voorlopig veel bekender is dan de meeste andere gegadigden. Dat hij dankzij zijn campagne in 2016 al een landelijke organisatie heeft, die nooit is opgehouden fondsen te werven. En misschien het belangrijkste: dat veel Democraten met spijt terugdenken aan de gemiste kans van die campagne.

Als kandidaat die fulmineerde tegen de gevestigde politiek, tegen de veronachtzaming door Washington van gewone Amerikanen, sprak Sanders veel kiezers aan die, nadat hij de strijd om de nominatie verloor, voor Donald Trump stemden. Misschien had hij kunnen voorkomen dat die met nipt verschil – van 80.000 stemmen in drie sleutelstaten – het presidentschap veroverde.

Sanders zou het graag alsnog laten zien. Maar zijn concurrenten zullen zeggen dat een wat minder radicale kandidaat toch net wat meer kans maakt.

En dat Amerika, als het werkelijk van Trump af blijkt te willen, hem misschien niet vervangen wil door iemand die nog vijf jaar ouder is.

Ook (nog) niet-kandidaten scoren hoog

Hoe vroeg het nog is in de campagne, is te zien aan de peilingen. Daarin slepen vijf politici het leeuwendeel in de wacht van de virtueel uitgebrachte stemmen. En daarvan hebben zich er twee (nog) niet eens kandidaat gesteld. 1: Joe Biden (76), vice-president onder Barack Obama. In 2016 deed hij uiteindelijk geen poging hem op te volgen, onder andere doordat hij nog rouwde om zijn overleden zoon. Dit jaar overweegt hij opnieuw sterk een kandidatuur. 2: Bernie Sanders. 3: Kamala Harris, senator uit Californië. Als ex- aanklager en haar Indiaas-Jamaicaanse afkomst, lijkt ze brede groepen aan te spreken. 4: Beto O’Rourke (46) deed vorig jaar een vergeefse poging om in Texas senator Ted Cruz zijn zetel afhandig te maken. Maar hij kwam dichtbij, en wist opvallend grote mensenmassa’s naar zijn bijeenkomsten te trekken. Hij is nog hardop aan het nadenken of hij kandidaat wil zijn. 5: Elizabeth Warren (69), de senator uit Massachusetts die in de felheid waarin ze opkomt voor de gewone man niet voor Sanders onderdoet.

Lees ook:

Linkse Democraten ruiken hun kans in Amerika

De Democraten staan te trappelen nu hun partij een meerderheid heeft in het Huis, maar er zijn de nodige hobbels.