Bergsma blijft jaloers op het wereldrecord van zijn eega

Jorrit Bergsma (30), olympisch kampioen 10 kilometer, leek vorig schaatsseizoen de enige bedreiging voor de sterk terugkomende Sven Kramer. Het verwachte wereldrecord ging in Salt Lake City echter verrassend naar de Canadese emigrant Ted-Jan Bloemen en in de boeiende onderlinge duels met Kramer werd hij tot buigen gedwongen.

Er moest iets veranderen, was in maart zijn conclusie. Desnoods door te breken met Jillert Anema, de trainer die hem groot maakte. Aan de start van een nieuw seizoen, vandaag met de KNSB Cup in Groningen, blijkt de praktijk anders dan de voornemens.

In maart uitte jij je ongenoegen over je eigen presteren en het functioneren van je ploeg. Wat heeft je ertoe bewogen om toch bij Clafis te blijven?

"Ik heb gesprekken gehad met andere ploegen, maar ook met Jillert en Bert (Clafis-directeur Bert Jonker, red.) afgewogen wat voor mij de beste weg zou zijn naar de Olympische Winterspelen. Jillert en ik werken vanaf 2009 samen, het heeft altijd goed gewerkt. Maar er is afgelopen jaren een nieuwe ploeg opgezet, waarbij de groep te groot werd en de kwaliteit van de begeleiding daardoor te mager. In de zomermaanden maakt dat niet zoveel uit, maar op het ijs is specifieke aandacht op het technische vlak heel belangrijk. Ik heb er op gehamerd dat dat anders moest."

Wilde Jillert Anema te veel zelf doen?

"Hij heeft laten zien dat hij een goede trainer is, daarom komen veel schaatsers voor hem naar de ploeg. Maar als je meer schaatsers hebt die wat van je willen, gaat dat ten koste van de kwaliteit. Hij kon minder tijd aan mij besteden dan me lief was."

Was dat de oorzaak van je onvrede over je eigen presteren? Je trainer sprak van een legendarisch slecht seizoen.

"Op zich was het niet eens zo'n heel slecht seizoen. Ik heb nog nooit zo goed gereden op de 5 kilometer. De hoofdprijzen bleven wel uit en ik plaatste me op de 10 kilometer niet voor de WK afstanden. Dat waren grote dompers."

Het begon met de 10 kilometer in Salt Lake City. Iedereen dacht dat jij het wereldrecord zou breken, maar dat deed Ted-Jan Bloemen. Jij zakte op een krankzinnige manier in elkaar.

"Dat was een vreemde race. Ik reed een hele goede rit, op hetzelfde schema als Ted- Jan, tot ik ineens blokkeerde. Ik weet nog steeds niet wat daar precies gebeurde. Waarschijnlijk de hoogte en de warmte. Nee, ik heb mezelf niet opgeblazen. De rondetijden liepen niet op, het was in één ronde gewoon klaar."

Het was de inleiding van een lastig seizoen.

"Ik heb best wat wedstrijden gereden richting de NK afstanden. Toen voelde ik al dat ik wat vermoeid was. De 5 kilometer gaat dan nog wel, maar voor een 10 moet je topfit zijn. Dat lukte niet. Dan probeer je uit wanhoop te versnellen, en blaas je jezelf op."

In de duels met Kramer sloeg hij telkens in de slotfase toe. Hij zei dat een samenwerking met jou in zijn ploeg jullie beiden sterker zou maken.

"Die optie is er niet geweest, het was geen gele ploeg (Lotto, red.) waarmee ik heb gepraat. Ik weet niet of ik daar nou beter van zou worden, met Sven in een ploeg rijden. Ik denk niet dat het een goede optie was geweest."

Heb je anders getraind dit jaar?

"Niet specifiek anders. Ik was vorig jaar minder op belangrijke momenten. Ik moet uitgerust blijven en op de goede momenten goede ritten rijden. Daarvoor moet ik beter luisteren naar mijn lichaam. Misschien heb ik wedstrijden gereden die ik beter had kunnen overslaan. Jillert legt veel verantwoordelijkheid bij de schaatsers zelf. Soms moet je jezelf een beetje afremmen, daar ga ik wel op letten.

"Ik sta er fysiek goed voor. Maar straks met alle wedstrijden... Het is een heel druk programma met de marathons en de langebaan waarop steeds meer onderdelen bijkomen, met de teamachtervolging, waarin ik een vaste plaats wil, en de massastart. En wat allround betreft, ik zie wel hoe dat gaat."

De praktijk staat dus haaks op jouw voornemen?

"Ik moet op gevoel slimme keuzes maken. Inderdaad heeft die 10 kilometer in Noord-Amerika er vorig jaar meer ingehakt dan ik had gedacht. Soms gebeuren die dingen, dat moet je accepteren. Je moet er niet te veel in blijven hangen."

Wat is belangrijker, een wereldtitel of een wereldrecord op de 10 kilometer?

"Een wereldtitel blijft mooi, een wereldrecord heb ik nog niet. Mijn vrouw (Heather Richardson, 1500 meter, red.) wel. Een wereldrecord is wel iets speciaals. Nee, het is thuis geen strijd. Maar het is wel iets waar ik jaloers op ben."

undefined