Belangrijkste christelijke feest werd ‘lentefeest’

De schok was aanvankelijk groot, maar het nieuws verdween ook al weer redelijk snel uit het systeem. Net zo snel als bamboe het spijsverteringskanaal van de reuzenpanda’s passeert. Van al dat goddelijke, speciaal voor hen gekweekte voedsel, komt tachtig procent onverteerd in de ontlasting van deze obese beren terecht.

Verdere verwarring: op woensdag zette ik de televisie aan en zag ik rijen dik mensen staan die keken naar iets glinsterends dat langskwam rijden. Ik dacht: hebben ze ‘The Passion’ een dag vervroegd? Het bleek te gaan om een vrachtwagen met twee pandaberen erin. Heel Rhenen was ervoor uitgelopen.

Op dat moment zaten we al in die andere grote verwarring. Ik heb het over het bericht dat woensdag op de voorpagina van het AD stond. Protestantse en rooms-katholieke scholen in Den Haag zouden het christelijk karakter van hun paasvieringen aanpassen om ouders van islamitische leerlingen te behagen.

Op de protestantse school O3 zou bij de ‘paaswandeling’ het bovenste deel van het kruis dat de kinderen dragen worden afgebroken als islamitische kinderen niet met een christelijk symbool willen rondlopen.'

Tekst loopt door onder afbeelding.

Zelfcensuur

Geert Wilders sprak van ‘zelfislamisering in optima forma’ en twee VVD-Kamerleden stelden Kamervragen. Ze vroegen zich af of er sprake was van zelfcensuur door de scholen of dat er druk was uitgeoefend door leerlingen en ouders om de festiviteiten met Pasen af te zwakken.

Even vroeg ik me af of de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid het dreigingsniveau nog zou opschalen. Ik keek eens rond in de stad waar ik woon. Alles zag er rustig uit. De narcissen stonden er mooi bij, al waren sommigen al uitgebloeid. Een supermarkt bij mij in de buurt liet weten dat er zowel op Paaszondag en Paasmaandag ongelimiteerd boodschappen konden worden ingeslagen.

Al snel ontkenden de betrokken schoolbesturen dat er van wat voor aanpassing dan ook sprake was. “Op de scholen wordt gewoon hetzelfde paasontbijt gegeten als altijd en wordt het paasverhaal verteld”, laat een koepel van christelijke scholen uit Den Haag en omgeving weten aan Hart van Nederland.

Zo, daar ging weer een bericht door het spijsverteringsorgaan van de nieuwsconsument. Veel interessanter was de algehele verontwaardiging die uit bepaalde kringen weer eens het luchtruim koos. Want laten we wel wezen: dat paasfeest is in ons land toch al lang van karakter veranderd doordat simpelweg steeds minder mensen geloven dat Jezus door zijn lijden, sterven en verrijzenis, ons heeft verlost.

'Feest van hoop'

Het belangrijkste christelijke feest is voor een overgroot deel van de Nederlandse bevolking geworden tot een ‘lentefeest’, ‘feest van hoop’ en ‘het-is-eindelijk-weer-om-buiten-te-spelen-feest’. Alles komt samen in een nieuw heilig ritueel waarin we elkaar op Paaszondag ontmoeten: de brunch.

Eigenlijk ben ik ontzettend tolerant. Ik neem zelfs mijn eigen mening serieus. Maar is het, in het licht van deze smakelijke, maar uiteindelijk verdunde soep die het paasfeest geworden is, wel eerlijk om van bijzondere scholen te verwachten dat ze aloude paastradities door al die verschillende strotten duwen?

Uiteindelijk kwam ik pas tot rust bij een uitvoering van de Johannes-Passion. De zaal was vol, de gemiddelde leeftijd aan de hoge kant. Het kon niet anders of hier zaten mensen die in hun jeugd alleen nog complete palmpasenstokken hadden meegemaakt. Hoe bitterzoet klonk het openingskoor.

Heer, onze Heerser, wiens roem
in alle landen heerlijk is!
Toon ons door uw lijden
dat Gij, de ware Zoon van God
te allen tijde,
ook in de uiterste onaanzienlijkheid,
verheerlijkt bent.

Na afloop was er een applaus dat minutenlang duurde. ‘Over veertig jaar weet niemand meer waarover dit gaat’, dacht ik somber. Gewoon geen kennis meer van dit oerverhaal.

Deze voortschrijdende dementie leek me nou eerder aanleiding tot Kamervragen dan welke vermeende afzwakking van wat voor traditie dan ook.