Babels erfenis als 'kerkdienst'
Wie vindt het nou leuk om op zondag de deur uit te stappen en de middag te besteden aan het aanhoren van Aka, Baka, Korowai, Aleut, Quechua, Berber, Tibeto-Birmaans of Baskisch? Het hadden ook talen als Nilo-Saharisch, Dzongkha, Limbu of Lhokpu kunnen zijn, of nog heel andere, want wie goed telt komt tot zeker vijfduizend talen in de wereld. De wel gekozen talen nemen onder de titel Babels erfenis samen zeven zondagmiddagen in het Amsterdamse Paradiso in beslag.
Deze zondag is de vierde lezing aan de beurt, over de Centraal-Afrikaanse Pygmeetalen Aka en Baka. De man achter dit Babel, Fred Dijs, weet dus uit ervaring dat er echt zoveel mensen komen als hij in stilte gehoopt had: “Afgelopen zondag waren het er tweehonderd, allemaal heel keurige, geduldige, geïnteresseerde mensen, die er geen genoeg van kunnen krijgen. Het begint om twee uur, dus dan schat je dat het om een uur of vier wel is afgelopen, maar het wordt steeds wel kwart over vijf. De mensen blijven maar vragen stellen.”
Deze zondag komt er een groepje studenten van de Leidse universiteit, maar dat is niet het doorsnee publiek. “De lezingen krijgen haast iets van een kerkdienst met bezoekers die elkaar al aardig leren kennen, onder wie nogal wat ouderen van boven de vijftig.”
De talen, zegt Dijs, zijn bewust uit alle delen van de wereld gekozen. “Ze moesten bestudeerd worden door echte geleerden en benaderd vanuit verschillende standpunten, abstract, historisch en antropologisch bijvoorbeeld.” Iedere spreker dient eerst duidelijk te maken hoe volk en taal c.q. talen in een bepaald deel van de wereld gegroeid zijn. Dat kan knap ingewikkeld zijn: alleen al op Nieuw Guinea - 27 maal Nederland - worden zo'n duizend talen gesproken. Overigens staan volgens Dijs tweeduizend talen op uitsterven. Voor wie de lezingen wil bijwonen (toegang ¿ 12,50): er zijn nog plaatsen, “en als die vol zijn, zetten we er graag een paar stoelen bij.”
