Aubry is links maar moet rechtsaf

Bij de Franse socialisten is de strijd om de kandidatuur voor de presidentsverkiezingen van mei volgend jaar begonnen. Zonder de gedroomde leider Dominique Strauss-Kahn (DSK), is het dringen geblazen.

De voorverkiezingen bleken na de val van Strauss-Kahn vooral bedoeld om de kandidatuur van de grote favoriet van links feestelijk te bevestigen. DSK had geen trek in een serieus gevecht. Met partijleider Martine Aubry had hij een niet-aanvalsverdrag gesloten, het zogeheten 'pact van Marrakech'. Volgens die afspraak zou Aubry zich terugtrekken zodra hij officieel kandidaat was. Aubry's voorganger François Hollande kreeg te horen dat hij een ministerschap wel kon vergeten als hij zou volhouden.

Nu komen er toch echte primaires en zijn er vijf kandidaten, onder wie Aubry, die zich gisteren als laatste meldde. Ze hebben vier maanden voor hun campagne, in oktober moet de beslissing vallen. Meest kansrijk zijn Aubry - oud-minister en dochter van Jacques Delors (de oud-voorzitter van de Europese Commissie) - en Hollande, die geen ervaring op regeringsniveau heeft.

Veel verschil tussen beiden is er niet. Aubry ligt goed bij de linkervleugel van de partij en de twee formaties ter linkerzijde van de PS, Europe Ecologie en het Front de Gauche. Zij zou beter in staat zijn de hele linkse familie te verenigen. Haar handicap kan zijn dat zij bekend staat als de moeder van de 35-urige werkweek. Die maatregel, uit 2000, was schadelijk voor de Franse concurrentiepositie en de koopkracht.

Wie de socialisten straks ook vertegenwoordigt, met het ouderwets linkse programma dat de PS een paar maanden geleden aannam zal niemand goed uit de voeten kunnen. De crisis dwingt tot verder bezuinigen op de overheidsuitgaven. Anders dreigt voor Frankrijk, dat gemeten naar de staatsschuld bij de koplopers in Europa hoort, een 'Griekse spiraal'. De vraag is of Aubry en Hollande het aandurven dit nu al te zeggen. Tot nu toe suggereren beiden dat andere oplossingen mogelijk zijn.

Een tweede onbekende is hoe zij precies denken over het andere thema dat de verkiezingen zal domineren: immigratie en integratie. Als burgemeester van Lille ontpopte Aubry zich als een multiculturalist, islamitische vrouwen kunnen er op speciale uren zwemmen. Nu twijfelt zij, ongerust door de opkomst van Marine Le Pen, over deze strategie.

Ook al zijn de inhoudelijke problemen nog niet opgelost, Hollande en Aubry hebben een grote voorsprong op president Nicolas Sarkozy. Zij zouden nu rond de 30 procent van de stemmen halen, Sarkozy 20. Le Pen eindigt als derde en zou uitgeschakeld zijn voor de tweede ronde.

Aubry en Hollande hebben dus geen last van de affaire-DSK. Maar dat kan nog komen, zijn proces is nog niet begonnen. Bovendien hebben de verhalen over de rijkdom van DSK tot gevolg dat een strategie die de pijlen richt op Sarkozy als 'president van de rijken', riskant is.

Sarkozy is nog niet officieel in de race voor zijn eigen opvolging. De krant Libération drukte onlangs op de voorpagina een tekening af van het staatshoofd op een racefiets in een afwachtende pose, een bolletjestrui om de schouders. De suggestie: hij is klaar voor de bergen, als het er echt om gaat.

Stemmen op een van vijf kandidaten kost euro
Iedereen kan 9 en 16 oktober een stem uitbrengen bij de voorverkiezingen van de socialisten. Wie dat wil, moet een euro betalen en een verklaring ondertekenen dat hij 'linkse waarden' onderschrijft. Behalve Aubry en Hollande zijn de volgende prominenten 'kandidaat voor de kandidatuur':

Ségolène Royal: Royal vertegenwoordigde de socialisten in 2007 en verloor toen in de tweede ronde van Nicolas Sarkozy. Dit keer lijkt ze weinig kans te maken.

Arnaud Montebourg: Montebourg is voorstander van 'ontglobalisering', protectionistische maatregelen die van Frankrijk weer een industriële natie moeten maken. "Zodat iPhones straks duurder zijn maar wel in Frankrijk worden gemaakt." Daarbij is Montebourg voor een minder machtige president.

Manuel Valls: Valls, zoon van Spaanse immigranten, is burgemeester van de Parijse voorstad Evry. Hij legt de nadruk op veiligheid en minder vrijblijvendheid voor immigranten. Valls wordt wel de 'Sarkozy van links' genoemd. Valls vertegenwoordigt met Montebourg een nieuwe generatie, beiden zijn 49.

undefined