Astronauten eten eerste ruimtesla van eigen kweek
Astronauten in het International Space Station (ISS) eten vandaag hun eerste portie zelfgemaakte ruimtesla. De Romaanse sla is afkomstig van zaadjes die in juli werden geplant en zijn grootgebracht met behulp van microzwaartekracht en lichtbakken met led-lampjes in verschillende kleuren.
De ruimtesla wordt eerst grondig schoongemaakt en kan vervolgens voor de helft worden opgepeuzeld door de 44 astronauten die in het ISS aanwezig zijn. De andere helft wordt ingepakt, bevroren en terug naar aarde gestuurd voor tests.
In oktober 2014 is een eerste batch met sla teruggestuurd naar de aarde om te testen of het eetbaar is. Dat bleek het geval. Vandaag wordt daarom de eerste krop ruimtesla door de astronauten verorbert. Als de sla in de smaak valt, zal NASA de mogelijkheden om groenten in de ruimte te kweken verder gaan onderzoeken.
Dat is nodig omdat ruimtereizen steeds langer duren en over een steeds grotere afstand gaan. Het is daarom wenselijk dat er vers eten voorhanden is. NASA hoopt ooit zelfs op de planeet Mars gewassen te kunnen verbouwen. "Vers eten als tomaten, blauwe bessen en rode sla bevat veel antioxidanten. Die zijn nodig als astronauten lange tijd onderweg zijn, omdat ze bescherming bieden tegen de straling in de ruimte", aldus Ray Wheeler van NASA.
De versgekweekte groenten bieden meer voordelen. "Vers eten verbetert de gemoedstoestand van astronauten, omdat hun maaltijd gevarieerder wordt en omdat een tuintje nu eenmaal een positief effect heeft op het humeur."
Chemisch paars
Tot nu toe stonden op het astronautenmenu nog vooral voorverpakt eten, veelal gevriesdroogd of in poedervorm, dat ze onderweg kunnen opwarmen of aanlengen met water. Voor de smaak maakt dat overigens weinig uit. In de ruimte vervliegt de geur van eten, waardoor astronauten sowieso weinig zullen genieten van hun maaltijden.
Om het eten in elk geval smakelijk te laten uitzien koos NASA ervoor behalve blauwe en rode led-lampjes, ook groene lampjes te gebruiken. Deze zorgden ervoor dat de sla een rode kleur kreeg, in plaats van een chemische paarse kleur.
