Asielkinderen dansen op lome zomerdag
In de vakantie is de zomer soms lang en leeg voor kinderen in asielzoekerscentra. Maar deze week bracht De Grote Kliederkaravaan gezelligheid in Schalkhaar.
„Knieën omhoog en gooi je armen naar voren. En dan nu de stoere pose!” Hiphopleraar Louis doet het voor. Handen over elkaar en streng kijken. Dertig stoere kinderen doen het hem na.
Het is een lome zomerdag in de voormalige kazerne van Schalkhaar (Overijssel). Maar in de sporthal en het jeugdhonk wordt de rust verstoord door Stichting de Vrolijkheid, die deze zomer ook in asielzoekerscentra vrolijke vakantieherinneringen wil brengen. Met De Grote Kliederkaravaan trekt de stichting door het land, en organiseert workshops kliederen, hiphoppen of percussie.
Voor de kinderen uit Schalkhaar is de vakantie net begonnen en de meesten vervelen zich nog niet. De kinderen gillen door elkaar wat zij het leukste vinden om te doen in de vrije tijd: Voetballen! Zwemmen! Dansen! Tafeltennissen!
Alexandra (13) en Mechlin (13) zijn beste vriendinnen en komen naar alle activiteiten. Hiphoppen hoeven ze niet te leren. Ze hebben al een dansclubje en op muziek van hun favoriet Daddy Yankee geven ze tijdens de workshop zo een voorstelling weg. De broertjes Shafir (5), Sharbal (8) en Julian (9) komen de zomer door met voetballen en computeren. Zij slaan vandaag zo hard mogelijk op de meegebrachte drums.
Christina Givargizova, die zelf ook in het asielzoekerscentrum woont, organiseert in de zomer wekelijks activiteiten voor de kinderen. „Soms komen ze de dag na de activiteit al naar me toe om te vragen wat we de week erna gaan doen. Maar nee, ze vervelen zich nog niet. Er is bijna elke avond een film, er is een voetbaltrainer en de meisjes dansen in de sportzaal.”
Manzour Mazher, die twee zoons van 12 en 15 heeft, is toch blij met de afleiding voor de kinderen: „Hoe kunnen wij ouders de kinderen de hele dag bezig houden? Ik vind het niks dat ze thuis voor de tv zitten.”
Volgens Mazher is het verder ook belangrijk dat de kinderen eens iemand anders zien. „Ik vind het belangrijk dat er een programma georganiseerd wordt met mensen van buiten. Anders zien ze hier in het centrum elke dag dezelfde gezichten.” Tussen de kinderen trommelt hij zelf ook een tijdje mee.
