Recensie
Anderszewski's toucher is aaibaar zacht
Kammerorchester Basel
Mozart, Satie, Poulenc
★★★★☆
Het had een puur praktische reden dat Piotr Anderszewski via de linker artiestentrap het Concertgebouwpodium betrad, tussen harp en hoorn door. Een slalommetje via de pauken aan de gebruikelijke rechterkant was onhandig geweest. En toch, alles is altijd net even anders bij deze pianist.
Dat begint met zijn kleding, niet conventioneel, maar iets shirtachtigs onder een nonchalant jasje. Staat 'm goed. Zijn muziek: vaak zijn de eigenzinnigheden subtiel, maar voeren ze de boventoon als het er veel zijn. Soms gaat hij vrij ver, soms over de top, bijvoorbeeld in het oprekken van het tempo.
Voor het publiek dat een avondje Robeco SummerNights had geboekt, kwam Anderszewski met twee pianoconcerten van Mozart. Van achter de vleugel leidde hij de musici van het Kammerorchester Basel. Hoewel, leiden, veel beter dan dat: het was meer de lichaamsbeweging, de adem die logischerwijs uit de muziek voortkomt, waarmee de Pool contact maakte met het orkest.
Niet minder dan excellent
Formidabel samenspel was het resultaat. De spelers uit Basel reageerden assertief en waren volledig bereid om samen met Anderszewski ongehoorde klanklagen aan te boren. Mozart kwam er op zijn helderst mee tevoorschijn, in zowel het Twaalfde als het Vierentwintigste pianoconcert. Helder maar warm, het toucher van deze pianist is aaibaar zacht, aangestuurd vanuit een gezonde kracht in het lijf.
Behalve met Mozart liet het Kammerorchester Basel ook in Poulencs Sinfonietta horen waartoe het in staat is. Onder aanvoering van de bedrijvige concertmeester Hugo Ticciati werd er geschmierd en deed de trompet zijn best om extra plagerig te klinken, alles om de branie en het variétékarakter van de muziek te onderstrepen.
In Satie's Eerste en Derde gymnopédie - Debussy orkestreerde de oorspronkelijke pianowerken - klonk het tegenovergestelde geluid. Hier wiegde de zaal mee op het gedragen spel. Een rustpunt tussen de Mozarts in, want nummer vierentwintig moest nog komen. Een programmering met twee soloconcerten is niet minder dan excellent.
