Als Sandro Veronsei over sport schrijft, zwiert hij tussen hoofd en pen

Het is op voorhand altijd nieuwsgierigmakend als een gevierde fictie-auteur zijn blik afwendt en zich begeeft op het pad van de vluchtige en aardse sport. Dat zijpad kan interessante observaties opleveren en wellicht nieuwe inzichten. Daar hoop je tenminste op.

Sandro Veronesi (bekend van zijn de beroemde roman 'Kalme Chaos') is een gevierd Italiaans schrijver. Zijn stukken uit onder meer de roze sportkrant La Gazzetta della Sport en kwaliteitskrant Corriere della Sera zijn verzameld in 'Een god waakt over je'. Het is tevens de titel van een stuk over keeper/trainer/clubvoorzitter Dino Zoff en de bij een auto-ongeluk om het leven gekomen sterspeler Gaetano Scirea.

Veronesi kijkt sport (vooral voetbal) en denkt na. Hij behandelt voornamelijk Italiaanse sportsterren, onder wie de voetballers Zoff en Baggio, motorcoureur Valentino Rossi, wielrenner Franco Balerini, skiër Alberto Tomba, maar hij vergeet de internationale iconen niet: Muhammad Ali (boksen) bijvoorbeeld, Michael Jordan (basketbal), Eric Lindros (ijshockey), Asafa Powell (atletiek) en Roger Federer (tennis). Over turnster Nadia Comaneci schrijft hij: 'Haar glimlach (...) die zieltoogt op de liefdadigheidsparty's, als een zalm die aan het einde van zijn reis is gekomen.'

Vriendelijke luchtigheid

Laverend tussen de stukken doet Veronesi in de verte een beetje denken aan een combinatie van Jan Mulder (iets minder bonkig) en Cees Nooteboom (minder gedragen). Veronesi bezit gelukkig een vriendelijke luchtigheid en genoeg speelsheid die past bij het onderwerp. Hij schrijft: 'Het komt maar zelden voor, in de sport van tegenwoordig, dat winnen of verliezen geen verschil maakt.'

Veronesi's manier van schrijven over sport past in de Europese traditie waar naast de non-fictiestijl van de Angelsaksen ruimte is voor een literaire inslag. Veronesi zwiert tussen hoofd en pen, tussen gedachten en schrift. Het maakt van zijn kleine bundel verzamelde verhalen een heerlijke leeservaring.

Laaf je vooral aan de mooie zinnen. Zoals: 'Zelfs aan het einde van zijn loopbaan is Furino niet naar een andere club vertrokken, hij wilde daar sterven waar hij zijn longen uit zijn lijf had gerend voor de minder glorieuze werkwoorden van het voetbal, zoals dekken, terugzakken, neerhalen, storen, protesteren.'

Voetbal

Vooral de stukken over voetbal zijn van een grote schoonheid. Over Paulo Sousa, voetballer van Juventus, die volgens Veronesi 'in een eigen tijdzone leefde, die een paar seconden voorliep op de rest, die supersonische nulmeridiaan van het voetbal die beroemd werd gemaakt door Paulo Roberto Falcão.'

In een verhandeling over de skaters laat Veronesi zien niet alleen een mooie stilist te zijn, maar dat hij ook oog heeft voor de locatie waar 'de jongens rondzweven op hun wieltjes'. Het zijn 'de slechtste plekken ter wereld (...) winkelcentra, trappen, muurtjes, architectonische barrière en beton (...) hun stunts zijn de enige mooie vormen die dit soort plekken bereiken.'

Het hoogtepunt van de bundel is verhaal 'Spelers zonder wereld', in 1998 afgedrukt in 'Panta. Calcio'. Het is een weergave van een gesprek dat hij had met de in 2002 overleden acteur, dichter en film-regisseur Carmelo Bene over de gelijkenissen en verschillen tussen de Zweedse tennisser Stefan Edberg, bovengenoemde Falcão en Marco van Basten, die volgens de gesprekspartners zo'n beetje boven alle andere sporters verheven moet worden. 'Het gemis van een speler als Van Basten is een groot verlies, een onoverkomelijk verlies voor iedereen.'

Een god waakt over je - Sandro Veronesi
Uitgeverij: Prometheus
Prijs: € 19,99