Al dat reizen en wachten wordt veel oudere acteurs te veel

Neem iets meer tijd voor je liefdesverklaring, zegt de regisseur tegen Bram van der Vlugt (75). „Ik wil urgentie voelen.”

Dat laat de ervaren acteur zich geen twee keer zeggen. Tijdens de generale repetitie van ’Het leven volgens Emma’ varieert hij moeiteloos in ritme, volume en kleur. Hij laat zijn eerst terloops gemompelde liefdesverklaring de tweede keer dwingender én kwetsbaar klinken.

Object van zijn verlangen is Emma, gespeeld door Ingeborg Elzevier (73), net als Van der Vlugt een acteur op leeftijd. De twee staan deze week op de planken van theater Bellevue in Amsterdam, met een geënsceneerde lezing. Die vormt de aftrap voor Toneel Plus, een nog pril initiatief van theaterbureau Hummelinck Stuurman om oudere acteurs vaker op het toneel te krijgen.

Die ’plus’ staat voor ’65-plus’, zegt Arjen Stuurman van het bureau. „En ook voor de meerwaarde van oudere acteurs: zij zijn gerijpte pareltjes, met een persoonlijkheid die je niet zomaar kunt inruilen voor een jongere vakman.”

Maar voor een grote theaterproductie zijn senioren niet meer zo makkelijk te porren. Want dat betekent vijftig keer achter elkaar om drie uur ’s middags weg, voor de file uit, en dan uren wachten in een vreemde stad. „Vooral dat vind ik vervelend”, zegt Elzevier. Ze doet tegenwoordig liever tv-werk, want dat is sneller en minder vermoeiend.

Voor Toneel Plus hoopt Stuurman nu een pool van oudere acteurs op te bouwen, waaruit hij straks kan putten. Zij kunnen zelf aangeven hoe vaak en waar ze willen spelen. De rollen van Emma en Theo, die nu door Elzevier en Van der Vlugt worden vertolkt, kunnen in de toekomst bij toerbeurt door verschillende acteurs worden gespeeld.

Er hebben zich overigens nog nauwelijks 65-plussers bij het theaterbureau gemeld, zegt Stuurman: „Het blijkt een delicate kwestie. Acteurs willen niet graag gestigmatiseerd worden als bejaarden die aan het werk geholpen moeten worden.” Zo is het volgens hem ook niet bedoeld: „Acteurs op leeftijd zijn erg mooi, ik hoop ze te strikken door het ze makkelijker te maken.”

Ook Van der Vlugt en Elzevier haasten zich te benadrukken dat het geen ’ouderenproject’ betreft: „Wij worden niet met een busje uit het Rosa Spierhuis opgehaald.” Beide acteurs hebben over aanbiedingen niet te klagen. Ze spelen ’Het leven volgens Emma’ vooral voor de lol.

Het stuk is gloednieuw, daarom lezen ze het van papier. Elzevier: „Wij helpen de schrijver, we passen het script tijdens het spelen aan”. Het is dus niet zo dat oudere acteurs geen teksten meer uit hun hoofd kunnen leren, zegt Van der Vlugt: „Dat kunnen we wél.”